افعال در عبارات زمانی و جملات شرطی

I’ll come home when I finish work.

وقتی کارم تمام شود به خانه خواهم آمد.

You must wait here until your father comes.

شما باید اینجا صبر کنید تا پدرتان بیاید.

They are coming after they have had dinner.

آنها بعد از اینکه شامشان را خورده باشند ,می آیند.

We won’t be able to go out if it is raining.

اگر باران بیاید، نمی توانیم بیرون برویم.

I will come tomorrow unless I have to look after the children.

فردا خواهم آمد، مگر اینکه مجبور باشم از بچه ها نگه داری کنم.

Even if Barcelona lose tomorrow, they will still be champions.

حتی اگر بارسلونا فردا ببازد، باز هم آنها قهرمان خواهند شد.

I’ll come home when I finish work. (NOT will finish work)

وقتی کارم تمام شود به خانه خواهم آمد.

We won’t be able to go out if it rains. (NOT will rain)

اگر باران بیاید، نمی توانیم بیرون برویم.

It will be nice to see Peter when he gets home. (NOT will get home)

دیدن پیتر وقتی به خانه بیاید خیلی خوب خواهد شد.

You must wait here until your father comes. (NOT will come)

باید تا وقتی که پدرتان بیاید اینحا صبر کنید.

I will be very happy if you will come to my party.

اگر به مهمانی من بیایی خیلی خوشحال خواهم شد.

We should finish the job early if George will help us.

اگر جرج مایل به کمک کردن باشد ,کار را زودتر تمام خواهیم کرد.

He could get a new job if he really tried. (= He cannot get a job because he has not tried.)

اگر واقعا تلاش می کرد می توانست شغل را به دست بیاورد. (نمی تواتد چون تلاشی نکرده است.)

If Jack was playing, they would probably win. (= Jack is not playing so they will probably not win.)

اگر جک بازی می کرد، شاید بازی را می بردند.

If I had his address, I could write to him. (= I do not have his address so I cannot write to him.)

اگر آدرسش را داشتم، می توانستم برایش نامه بنویسم.

We would go by train if it wasn’t so expensive. (= We will not go by train because it is too expensive.)

اگر خیلی گران نبود با قطار می رفتیم.

I would look after the children for you at the weekend if I was at home. (= I cannot look after the children because I will not be at home.)

اگر خانه بودم، از بچه هایت مراقبت می کردم.

If he came tomorrow, we could borrow his car.

اگر فردا می آمد، می توانستیم ماشینش را قرض بگیریم.

If we invited John, Mary would bring Angela.

اگر جان را دعوت می کردیم، مری آنجلا را همراه خودش می آورد.

If Jack was/were playing, they would probably win.

اگر جک بازی می کرد، شاید بازی را می بردند.

We would go by train if it wasn’t/weren’t so expensive.

اگر اینقدر گران نبود، با قطار می رفتیم.

I would look after the children for you at the weekend if I was/were at home.

اگر خانه بودم از بچه هایت نگه داری می کردم.

If you had seen him, you could have spoken to him. (= You did not see him so you could not speak to him.)

اگر او را می دیدی، می توانستی باهاش حرف بزنی.

You could have stayed with us if you had come to London. (= You could not stay with us because you did not come to London.)

اگر به لندن می آمدی، می توانستی پیش ما بمانی.

If we hadn’t spent all our money, we could take a holiday. (= We have spent all our money so we cannot take a holiday.)

اگر تمام پولمان را خرج نکرده بودیم، می توانستیم به تعطیلات برویم.

If I had got the job, we would be living in Paris. (= I did not get the job, so we are not living in Paris.)

اگر شغل را به دست آورده بودم ,الان در پاریس زندگی می کردیم.

If I had got the job, we might be living in Paris now. (= I did not get the job so we are not living in Paris now.)

اگر شغل را به دست آورده بودم، می توانستیم در پاریس زندگی کنیم.

If you had done your homework, you would know the answer. (= You did not do your homework so you do not know the answer.)

اگر تکلیف را انجام داده بودی، جواب را می دانستی.

If I had seen him, I would have spoken to him. (= I did not see him so I did not speak to him.)

اگر او را دیده بودم ,با او صحبت می کردم.

You could have stayed with us if you had come to London. (= You could not stay with us because you did not come to London.)

اگر به لندن آمده بودی ,می توانستی پیش ما بمانی.

If you had invited me, I might have come. (= You did not invite me so I did not come.)

اگر دعوتم کرده بودی، شاید می آمدم.