آشنایی مختصر با زبانشناسی ایتالیایی

مطالعه زبانشناسی تمام زبان های زنده دنیا از دیر باز همواره مقوله ای محبوب و موضوعی جدی برای تحقیق برای فراگیران زبان شناسان و دوست داران زبان بوده و پنجره های جدیدی رو به آینده دنیای زبان باز کرده است. در این مقاله می خواهیم به زبانشناسی ایتالیایی هر چند به صورت مختصر بپردازیم.

یادگیری زبان ها در عین حال که جالب و سر شار از لحظات جذاب هستند، همیشه لحظاتی به یادماندنی ایجاد می کنند و چالش های فراوانی هم رو به روی فراگیران قرار می دهند. شاید به همین دلیل – برخی از دشواری ها و پیچیدگی های زبان ها هراس دارند. آیا جمله “من نمی توانم زبان های خارجی را یاد بگیرم” آشنا به نظر می رسد؟ مطالعه زبانها و زبانشناسی حرفه ای در بین بسیاری بد جا افتاده است زیرا این علم ژرف و بی پایان اغلب با تعداد محدودی از موضوعات مشخص و محدود شده است.

یک فرد عادی تقریباً تمام روز خود را صرف توجه نکردن به همه محاسبات پیچیده ای که در گفتار روزانه می شوند می کند. برای مثال  فقط در مورد دشواری زبانها در هنگام انتخاب غیرقطعی استفاده از “lie” یا “lay” در جمله هنگام صحبت کردن ممکن است درنگ کند. پس چرا هنوز زبان ها قدرت سرگردانی، عصبانیت ، حتی ترساندن ما را دارند؟ یکی از روزنامه نگاران برجسته، راس ریمر، تا آنجا پیش رفت که زبانشناسی را پژوهشی “آغشته به خون شاعران، متکلمان، فیلسوفان، روانشناسان، زیست شناسان، مردم شناسان و متخصصان مغز و اعصاب، همراه با خون موجود در دستور زبان ها، خواند که واقعا توصیف و برداشت جالبی است.

به نظر ترسناک است؟ زبان شناسی موضوعی گسترده است که در بحث های اجتماعی گسترش می یابد و افراد و گروه ها را به دفاع از بی گناهی زبان مادری خود در برابر تهاجم واژگان از سایر واژه های گسترده تر سوق می دهد. هر زمان که ناخواسته قضاوت کنیم و درباره شخصی با لهجه عجیب تصور کنیم، این روی ما تأثیر می گذارد.

اما زبانشناسی همچنین بسیاری از موضوعات دیگری را که ما هر روز از آنها دلهره می کنیم، نیز شامل می شود. خود را “یک فرد متوسط” بنامید و بدانید که شروع خوبی داشته اید.

از خود بپرسید که آیا شما قبلاً در دستور زبان زبان مادری خود متخصص شده اید و همه چیز را می دانید یا فقط می توانید به راحتی آنرا در هنگام صحبت استفاده کنید؟ جواب خیر است پس نباید توقع داشته باشید از همان ابتدا با مقوله های تخصصی زبان شناسی آن هم در زبان های مقصد به راحتی آشنا شوید و نیازمند زمان و تمرین زیاد هستید.

پس نترسید و مانند هر شاخه دیگر از مطالعه، زبانشناسی را می توان به بخش های ریزتر تقسیم کرد. دو زیر شاخه بزرگ علم زبانشناسی، زبان شناسی نظری و کاربردی است. این رشته طیف گسترده ای از مباحث دیگر از زبان شناسی نظیر زبان شناسی دوره ای (یا تاریخی)، زبان شناسی همزمان (یا تطبیقی)، گرامر تجویزی، تشریح ساختار، آوا شناسی، مورفولوژی ، نحو، معناشناسی و … در بر می گیرد.

معماهای زیادی وجود دارد که با یادگیری زبان دوم به دست می آیند و برخی از سو برداشت ها می تواند بوجود بیاید. در واقع، بسیاری از آنها مربوط به عدم دانش در مورد زبان مادری ما است. برای تجزیه و تحلیل آن، ما چند موضوع جالب و مرتبط را از موضوعات ذکر شده قبلا – آوا شناسی، مورفولوژی، نحو و معناشناسی – و همچنین سایر موضوعات خاص زبان ایتالیایی را انتخاب کرده ایم.

آوا شناسی علمی است که پشت سیستم اصوات زبانها است، که به نحوه درک و تولید این اصوات می پردازد و در کنار علم فونتیک و با همکاری یکدیگر، این دو حوزه می توانند به سوالات مربوط به هجی و لهجه، دو موضوع بسیار مهم در تنظیم دقیق به دست آوردن زبان خارجی پاسخ دهند.

ریخت شناسی، شکل گیری و تغییر واژه ها را مطالعه می کند. در واقع آسان تر است که ببینیم چگونه ریخت شناسی به زبانی مانند ایتالیایی کار می کند که در آن هر فعل باید ترکیب شود تا با شخصی که عمل می کند مطابقت داشته باشد. در انگلیسی، کار ساده است: من صحبت می کنم، شما صحبت می کنید، آنها صحبت می کنند، ما صحبت می کنیم و او صحبت می کند. یک تغییر ساده. در ایتالیایی، اوضاع کمی پیچیده تر می شود: io parlo ، tu parli ، lui parla ، noi parliamo ، voi parlate ، loro parlano. و این خود علم صرف و نحو را در بر می گیرد که از زیبایی های زبانهای مشتق شدع از لاتین هستند.

بحث بعدی بر نحو متمرکز خواهد بود، که نسبی و  نزدیک موضوع مخوف و ترسناک، دستور زبان است. مخوف و ترسناک به این دلیل که فراگیر برای خود غولی از ساختار ها و چالش های گرامری ساخته و از اصل جا مانده است. اگرچه این شاخه به چگونگی ترکیب های ریز تر زبانی (مانند کلمات) برای تشکیل عناصر بالاتر (مانند عبارات یا بندها) می پردازد، اما بسیار گسترده تر است و در عین حال شیرین و عمیق.

آخرین بخشی که به آن می پردازیم معناشناسی است که با مطالعه معنا درگیر است. یک فراگیر کنجکاو ذهن همیشه درگیری دارد و دائما از خود می پرسد که آیا جمله ای که می سازم از بعد معنا شناسی کامل است و یا اینکه مخدوش است و … . پاسخ به این سوال هم کم کم با آگاهی پله ای و جز به جز برای او آشکار می شود و بعد از سپری کردن چند ترم و آشنایی با ساختار ها به راحتی می فهمد که کدام گرامر و کلمه و عبارت را کجا باید استفاده کند.

درک اصطلاحات یک زبان خارجی یادآوری قوانین و نزدیک شدن به دستیابی به تسلط به زبان بومی را آسان می کند. حتی کسانی که فقط در مورد زبان ایتالیایی کنجکاو هستند اما قصد مطالعه زبان ندارند، گاها به سوالاتی پاسخ خواهند داد که همه ما را گیج می کند.

پس بنشینید، مطالعه کنید و بگذارید کمی با هم لذت ببریم.

زبان  ایتالیایی، زبانی مشتق شده از رومی باستان است که اکنون توسط حدود 66،000،000 میلیون نفر صحبت می‌شود که اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها در ایتالیا زندگی می‌کنند (از جمله سیسیل و ساردینیا). این زبان رسمی ایتالیا، سان مارینو و (همراه با لاتین) شهر واتیکان است. ایتالیایی همچنین (به همراه آلمانی، فرانسوی و رومانیشی) یکی از زبان‌های رسمی سوئیس است که در کانتون‌های تیچینو و گرابوندن (گریسون) توسط حدود ۶۶۶۰۰۰ نفر صحبت می‌شود. ایتالیایی همچنین به عنوان یک زبان رایج در فرانسه (کوه‌های آلپ و ساحا آج) و در جوامع کوچک در کرواسی و اسلوونی استفاده می‌شود. در جزیره کرسیکا به انواع زبان ایتالیایی توسکانی صحبت می شود.

اما داستان این زبان در خارج از مرز هایش (به عنوان مثال، در ایالات متحده، برزیل و آرژانتین) کاملا فرق می کند و گاهی اوقات زبان استاندارد تلقی نمی شود و فقط از فرم های گویش استفاده می کنندو به طور فزاینده ای، مردم شورهای دیگر به ندرت این زبان را، زبان والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ خود را می دانند. ایتالیایی استاندارد زمانی، به طور گسترده در سومالی و مالت استفاده می شد، اما دیگر اینطور نیست. در لیبی نیز استفاده از آن از بین رفته است.

اگرچه ایتالیایی یک فرم ادبی استاندارد دارد، اما بر اساس گویش فلورانس، گفتار رایج لهجه‌ای یا نوع محلی از زبان ایتالیایی استاندارد است.

گروه‌های گویش زیر، معروف ترین گویش های زبان ایتالیایی هستند: ایتالیایی شمالی، یا گالو-ایتالیایی؛ ونتان که در شمال شرقی ایتالیا صحبت می شود. توسکانی (از جمله کورسی)؛ و سه گروه مرتبط از جنوب و شرق ایتالیا – (1) گویش‌های مارچ، اومبریا و روم، (2) گویش‌های آبروزی، پولیا (اپولیا)، ناپل، کامپانیا و لوکانیا، و (3) گویش‌های کالبریا ، اوترانتو و سیسیل.

سیستم آواشناسی ایتالیایی کاملاً شبیه به سیستم آواشناسی لاتین یا اسپانیایی است. دستور زبان آن نیز شبیه به زبان‌های دیگر رومنس مدرن است که نشان‌دهنده توافق صفت‌ها و اسم‌ها، استفاده از عبارات معین و نامعین، از بین رفتن پایانه اسمی در هر حالت گرامری (متمایز از لاتین قدیم)، دو جنسیت (مذکر و مؤنث) و ..است.

در خارج از ایتالیا، گویش های ایتالیایی به شدت تحت تأثیر تماس و پیوند با زبان های دیگر (انگلیسی در نیویورک، اسپانیایی در بوئنوس آیرس) هستند. یهودی-ایتالیایی (ایتالکی) تقریباً منقرض شده است. یک کلنی متشکل از 6000 یهودی کورفو که از یک گویش ونیتایی به عنوان زبان اصلی استفاده می کردند، در طول جنگ جهانی دوم نابود شدند.

متون اولیه از ایتالیا به لهجه های زبانی نوشته شده اند که بعدها به ایتالیایی استاندارد تبدیل شد. احتمالاً اولین متن معمایی از ورونا است که احتمالاً مربوط به قرن هشتم است، اما زبان آن لاتینی شده است.

پس از آن سه متن ایتالیایی مرکزی قرن یازدهم وجود دارد. اولین اثر ادبی با هر طولی، «ریتم لورنسیانو» توسکانی («ریتم لورنسی») از اواخر قرن دوازدهم است که خیلی زود با ترکیب‌های دیگری از «مارچس» و «مونتکاسینو» دنبال شد. در قرن سیزدهم، غزل برای اولین بار به گویش مرسوم سیسیلی سروده شد که بر تحولات بعدی در توسکانی تأثیر گذاشت.

 از آشنایی مختصر با زبانشناسی ایتالیایی که امیدوارم برای شما مفید بوده باشد ,بسیار خرسندیم و شدیدا تاکید داریم اگر دیوانه زبان و زبانشناسی ایتالیایی هستید در همین سایت کتب این زبان در زمینه زبانشناسی رل دانلود و به طور تخصصی مطالعه کنید. اگر سوالی در این موضوع دارید، حتما از بخش نظرات همین صفحه مطرح کنید تا پاسخ دهیم. همچنین می توانید در کلاس های آموزش زبان ایتالیایی فرالن شرکت کنید تا به این زبان شیرین به طور کامل مسلط شوید. اطلاعات بیشتر کلاس ها، در صفحه این زبان در سایت وجود دارد.