شکل افعال در زبان انگلیسی
افعال در زبان انگلیسی مهمترین مقوله به حساب می آیند و با کوچکترین تغییر در بازه زمانی خود، زمان جمله را می توانند از حال به گذشته و یا آینده انتقال دهند. در این میان فراگیران همیشه باید شکل صحیح آنها را در ساختار مناسب خود بدانند و همیشه از قانون تطابق تعداد فاعل و فعل پیروی کنند. خوبی که زبان انگلیسی نسبت به زبان مادری خود (آلمانی) و دیگر زبان های همسایگی خود (زبان های مشتق شده از لاتین مانند اسپانیایی، ایتالیایی و…) دارد این است که صرف فعل در آن وجود خارجی ندارد و فعل ما فقط در سوم شخص مفرد با فاعل های he/she/it کمی دچار دستخوش می شود و این کار را به مراتب برای یادگیری راحت تر می کند.
در این درس ما با نوزده قانون اصلی شکل صحیح افعال در زبان انگلیسی در خدمت شما فراگیران عزیز هستیم. این مقاله توسط تیم حرفه ای گرامر نویسان سایت فرالن و آموزشگاه زبان های خارجه فراست نوین طراحی و در خدمت شما عزیزان قرار گرفته است و شما بعد از خواندن آن به راحتی با تمام شکل های ممکن، رویارویی با هر فعلی در جمله آشنا می شوید و درک ساختار شناسی شما چند برابر می شود.
فهرست مقاله
شکل افعال در انگلیسی
حالت های مختلف افعال:
| Base
شکل ساده فعل |
Past
گذشته |
Past
Participle |
Present
Participle |
Gerund
(noun) اسم مصدر |
مصدر
infinitive |
| Do, work, love | Did, worked, loved | Done, worked, loved | Doing, working, loving | Doing, working, loving | To do, to work, to love |
| be (am, is, are) | – (was, were) | been | being | – – – – | to be |
| have | had | had | having | to have |
قواعد شکل صحیح افعال انگلیسی
قانون اول:
همیشه در هنگام چه سخن گفتن و چه نوشتاری، تطابق فاعل و فعل را انجام دهید. خوشبختانه در زبان انگلیسی جنسیت معنایی ندارد و مانند زبان های دیگر اسامی و فاعل ها جنس مذکر یا مونث ندارند و فقط تطابق ما در تعداد فاعل ها و مفرد و جمع بودنشان منظور است.
قانون دوم:
تنوع افعال بیشتر به زمانهای مختلف جملات بستگی دارد. شکل افعال به زمان انجام اعمال آنها بستگی دارد. برای مثال وقتی در مورد گذشته سخن می گوییم باید از انواع گذشته نظیر گذشته ساده، استمراری و کامل، و اگر در مورد آینده سخن می گوییم باید از انواع آینده نظیر ساده و کامل و… استفاده کنیم.
قانون سوم:
افعال نیز به ساختار جملات و عبارت های (clauses) مختلف مربوط می شوند. یک عبارت فقط یک فعل دارد. در حقیقت، یک عبارت نمی تواند بیش از یک فعل مسندی داشته باشد اما می تواند دارای مضارع (بدون افعال کمکی)، مصدر و اسم مصدر باشد.
مثال:
I wanted (main verb) to go (infinitive) to the wedding.
می خواستم (فعل اصلی) به مراسم عروسی بروم (مصدر).
Swimming(gerund) is(verb) a good exercise to keep (infinitive) your body fit and healthy.
شنا کردن(اسم مصدر) ورزش خوبی برای مناسب نگه داشتن (مصدر) بدن و سالم بودن است (فعل).
Pray (verb) for the departed (past participle)
برای رفتگان و در گذشتگان (اسم مفعول) دعا کنید (فعل).
Don’t get(verb) down from a running (present participle)
از دویدن (مضارع) زیاد خسته نشو (فعل).
قانون چهارم:
عبارات مختلف با حروف ربط و رابط های اسمی به هم وصل می شوند. بعضی از این حروف شکل خاصی از افعال را به خود می گیرند. برای مثال ساختار شرطی از حرف ربط اگر (if) بهره می گیرد و در هر حالت شرطی ما شاهد تغییرات اساسی در افعال خود هستیم. برای اطلاعات بیشتر مقاله انواع جملات شرطی در انگلیسی مطالعه شود.
قانون پنجم:
رابط اسمی since با معانی “چونکه” و “از” دو کاربرد اصلی دارد:
- اگر since به معنی دلیل امری باشد فعل هر دو عبارت یک زمان خواعد بود:
مانند:
I didn’t go since you didn’t come.
چونکه نیامدی، من هم نرفتم.
Since you were busy, I didn’t disturb you.
چون گرفتار بودی، مزاحمت نشدم.
- اگر since را با معنی (از) استفاده کنیم فعل دو جمله ما متفاوت خواهد بود. مانند:
We haven’t seen(present perfect) each other since he left(simple past).
ما همدیگر را از زمانی که او رفته است ندیده ایم.
It has been 20 years since he played chess.
از آخرین باری که شطرنج بازی کرده است، بیست سالی میشود.
years passed(simple past) since we had met(past perfect).
از آخرین باری که همدیگر را دیده ایم سال ها می گذرد.
I could not sleep well for a single night since you had left.
از وقتی که رفتی یک شب هم با آرامش نتوانستم بخوابم.
قانون ششم:
اصطلاحات no sooner had (به محض اینکه)، hardly had (اواخر، پایان)، scarcely had (تازه) به خاطر وجود فعل کمکی had در ساختارشان، نیازمند گرامر گذشته کامل و ساده در جمله هستند.
مانند:
No sooner had I reached home than she left.
به محض اینکه به خانه رسیدم، او رفت.
Scarcely had the police reached when the man died.
وقتی مرد مُرد، پلیس تازه رسید.
Hardly had I finished writing before the teacher ordered to stop writing.
در حین تکمیل قست پایانی نامه بودم که معلم اعلام کرد دیگر ننویسیم.
قانون هفتم:
حروف ربط همپایه (but, and, or, yet, sk, although/though, as, because, till/until ,when, whenever, as soon as, while, which, what, that) دو جمله با افعال یکسان را به هم ربط می دهد. مانند:
We went to London when we were young.
ما وقتی جوان بودیم به لندن رفتیم.
I got up, and he left the room.
بلند شدم و او اتاق را ترک کرد.
As soon as I came here, he greeted me.
وقتی اینجا رسیدم، او با من سلام احوالپرسی کرد.
I could not go there because I was sick.
نتوانستم آنجا بروم چون مریض بودم.
قانون هشتم:
دو کلمه after و before به عنوان حروف ربط برای پیوند دو جمله و عبارت با گرامر گذشته کامل و گذشته ساده استفاده می شوند. دقت کنید که همیشه گذشته کامل با عبارت گذشته ساده بعد از خود همراه می شود.
قانون نهم:
عبارت lest (مبادا، نکند، تا اینکه) نیازمند فعل وجهی should در جمله بعدی خود بدون در نظر گرفتن زمان گرامری جمله اول است. مانند:
Run faster lest you should miss the bus.
سریعتر بدو تا اینکه اتوبوسی را از دست ندهی.
He will work hard lest he should get fired.
او سخت کار می کند تا مبادا اخراج نشود.
He worked hard lest he should get fired.
او سخت کار کرد تا مبادا اخراج نشود.
قانون یازدهم:
همانطور که قبلا در مقاله افعال وجهی به صورت مفصل توضیح دادیم، همیشه بعد از افعال وجهی (modal vetbs)، فعل به صورت شکل ساده و base form می آید. برای اطلاعات بیشتر مقاله افعال وجهی در زبان انگلیسی مطالعه شود.
قانون دوازدهم:
عبارات دیگر وقتش است (it is time) و الان زمانش است (it is high time) با افعال گذشته ساده در جمله بعد خود همراه می شوند. مانند:
It is high time + subject + simple past …
It was high time + subject + past perfect …
It is high time + infinitive …
It is high time you studied attentively.
دیگر وقتش است که به دقت درس بخوانی.
It is time to study attentively. (You can replace the clause by an infinitive removing the subject.)
وقش است که درس بخوانی.
It was high time we had returned home. (It was high time requires past perfect tense)
وقتش بود که ما به خانه برمی گشتیم.
قانون سیزدهم:
حروف ربط as if/as though (گویی/انگار که) در جملات بعدی خود فعل گذشته ساده و گذشته کامل می گیرند.
Subject + simple present + as if/ as though + subject + past simple
Subject + simple past + as if/ as though + subject + past perfect
مانند:
Robert talks as if he were the prince. (Were is the only ‘be verb’ in this kind of sentence)
رابرت جوری صحبت می کند که گویی شاهزاده است.
Latham played as though he had seen the ball very clearly.
لاتام جوری بازی کرد که انگار توپ را دیده است.
I slept as if I had been dead.
جوری خوابدیم که انگار مرده بودم.
He behaves as if he were her husband.
جوری رفتار می کند که انگار شوهرش است.
قانون چهاردهم:
همیشه بعد از حروف اضافه، حروف تعریف و ضمیر های ملکی باید gerund (اسم مصدر) استفاده شود.
مانند:
He is keen on moving to the city.
او علاقه مند به رفتن به شهر است.
I am thinking about doing the job.
دارم به انجام دازن آن کار فکر می کنم.
Alex insisted on going out then.
الکس به بیرون رفتن در آن لحظه پافشاری می کرد.
قانون پانزدهم:
همیشه و اکثر مواقع می توان گفت بعد از کلمه to شکل ساده افعال به کار می رود. البته تعداد ساختار انگشت شماری هم وجود دارند که با اینکه to دارند بعد از آنها gerund (اسم مصدر) می آید. مانند:
- With a view to (با در نظر گرفتن)
- look forward to (بی صبرانه منتظر انجام کاری بودن)
- being accustomed to (به کاری عدت داشتن)
- being used to (به چیزی عادت داشتن)
- admit to, confessed to (اعتراف به انجام کاری کردن)
مانند:
He went there with a view to confessing his crimes.
با در نظر گرفتن اعتراف به جرم هایش آنجا رفت.
I am looking forward to meeting the princess.
بی صبرانه منتظر دیدن شاهزاده هستم.
I was used to sleeping at this hour of the day.
قبلا به خوابیدن در این ساعت از روز عادت داشتم.
He confessed to stealing that phone.
او به دزدین تلفن اعتراف کرد.
قانون شانزدهم:
To be, being, having, getting, etc. are generally followed by the past participle form of the verbs and other adjectives.
بعد از شکل های مختلف پاره ای از افعال در حالت های
being,to be,having ,getting معمولا باسم مفعول و یا صفت می آید.
مثال:
Being tired, he took some time off from work.
چون خسته بود، کمی از کار دیت کشید و استراحت کرد.
He became astonished being robbed in the daylight.
از اینکه در روز روشن از او سرقت شده بود، شگفت زده بود.
John went to bazar having eaten a burger.
جان بعد از خوردن همبرگر به بازار رفت.
He wanted to be educated.
او میخواست فارغ التحصیل شود.
قانون هفدهم:
ساختار سببی (causative) همیشه با شکل ساده فعل همراه می شود.
- Have
- Get
- Make
- Help
- Let
نکته: فعل get در ساختار سببی با حالت مصدر یا اسم مفعول همراه می شود. مانند:
I had him wash the dishes.
او را مجبور به شستن ظروف کردم.
He makes me do all the work.
او مرا مجبور به انجام تکالیف کرد.
He got me to make his dinner.
او مرا مجبور به پختن شام کرد.
I got the glass broken.
لیوان را شکستم.
Let him help her finish the assignment.
بگذار او را در انجام تکالیفش کمک کند.
قانون هجدهم:
اغلب شکل ساده افعال در عبارات و جملات به عنوان حالت التزامی به کار برده میشوند. بسیاری از آنها همراه حرف ربط that (که) می آیند که این حرف نشان دهنده حالت التزامی در اینگونه ساختارها است.
نکته: حالت التزامی در زبان انگلیسی برخلاف دیگر زبان ها، از ساده تربن گرامر ها محسوب میشود و پیچیدگی و صرف فعل های دشوار زبان های دیگر را ندارد. افعالی که اغلب با آنها می توان حالت التزامی به کار برد:
- Advise
- demand
- prefer
- require
- ask
- insist Propose
- stipulate
- command
- recommend Suggest
- decree
- order
- request
- urge
- move
ساختار التزامی
Subject + the verbs of the above box (any tense) + THAT + subject + base verb + …
فاعل +افعال جدول بالا در هر زمانی+……+that+فاعل + شکل ساده فعل جمله
مثال:
He insisted that I stay at home.
او اصرار کرد که خانه بمانم.
The office requires that we complete our work timely.
اداره نیازمند این است که ما سروقت کار را تمام کنیم.
She commanded that he stop smoking.
او دستور داد که سیگار کشیدنش را متوقف کند.
I recommend that you wake up early.
توصیه می کنم که زود از خواب بیدار شوی.
نکته : علاوه بر افعال جدول بالا، عباراتی هم وجود دارند که بعد از آن ها میتوان ساختار التزامی به کار برد. مانند:
It is/was + past participle form of the verb of the above box + THAT
It is/was urgent + THAT
It is/was necessary + THAT
It is/was important + THAT
مانند:
It is important that you invite him.
مهم است که او را دعوت کنی.
It was necessary that I make a fence.
واجب بود حفاظ درست کنم.
It was recommended that you meet the principal.
توصیه شده بود که با مدیر ملاقات کنی.
قانون نوزدهم:
در زبان انگلیسی دو دسته فعل داریم. دسته اول که ابنجا آن ها را معرفی می کنیم infinitive نام دارند، بدان معنی که همیشه بعد از آنها فعل با to و شکل ساده فعل بعدی همراه می شوند که تنها راه حفظ کردن این افعال است.
افعالی که بعد از آنها شکل to با فرم ساده می آید (Verbs followed by the INFINITIVES)
- agree
- desire
- hope
- plan
- attempt
- claim
- decide
- demand
- expect
- intend
- prepare
- tend
- fail
- learn
- pretend
- want
- wish
- refuse
- need
- forget
- hesitate
- offer
- seem
مانند:
He agreed to do it.
او توافق کرد که آن را انجام دهد.
He desires to go to Disneyland.
او تمایل به رفتن به دیزنی لند را دارد.
I want to work on this project.
می خواهم روی این پروژه کار کنم.
He failed to understand.
او متوجه نشد.
دسته دوم هم افعالی هیتند که بعد از آنها افعال به شکل ابم مصدر می آیند (-ing).
افعالی که با اسم مصدر همراه می شوند (Verbs followed by the GERUNDS)
- appreciate
- admit
- delay
- miss
- report
- suggest
- deny
- postpone
- resent
- avoid
- enjoy
- practice
- resist
- can’t help
- finish
- quit
- resume
- consider
- mind
- recall
- risk
مثال:
He admitted doing the crime.
او به انجام جرم اعتراف کرد.
We enjoyed riding the boat.
ما از قایق سواری لذت بردیم.
I can’t help loving her.
نمیتوانم او را دوست نداشته باشم.
Would you mind opening the door for me?
میتوانید/ممکن است درب را برایم باز کنید؟
در این مقاله با شکل افعال در زبان انگلیسی آشنا شدیم که امیدواریم برای شما مفید و کاربردی بوده باشد. اگر سوالی در این مورد دارید، حتما از بخش نظرات همین صفحه بپرسید. در ضمن برای یادگیری کامل زبان انگلیسی، می توانید در کلاس های آموزش آنلاین زبان انگلیسی فرالن شرکت کنید. اطلاعات کامل کلاس ها در صفحه این زبان در سایت بخوانید.
دیدگاهتان را بنویسید