فرم کلی جمله در زبان ایتالیایی

در همه زبانها، دانستن ساختار جملات باعث پیشرفت فراگیر و زبان آموز در جمله سازی و شناخت بهتر او از مفاهیم پایه آن زبان می شود. شما وقتی ساختار ها را به درستی و مفهومی یلد می گیرید، صرفا دیگر یک سخنگو و صحبت کننده آن زبان تلقی نمی شوید. بلکه تا حدودی زبانشناسی آن را هم بلدید و دید عمیق تری به همه چیز دارید.

اکنون در این مقاله می خواهیم دید کلی و اجمالی به شما از ساختار جملات و بازه های دستوری زبان ایتالیایی بدهیم و شدیدا تاکید داریم اگر می خواهید زبانشناسی ایتالیایی را جدی دنبال کنید، حتما از داخل همین سایت فرالن، کتب مربوط به زبانشناسی ایتالیایی را دانلود کنید و به صورت تخصصی آنرا مطالعه کنید.

نکته: قبل از ورود به مبحث جمله سازی، انواع و اقسام ان و اقسام تشکیل دهنده آن یاد آور می شویم که شما جداگانه تمام موارد ذکر شده در پایین را می توانید در فهرست گرامر ایتالیایی سایت فرالن بیابید و در جزییات آنها را مطالعه کنید.

اینجا فقط خلاصه و اشاره ریزی به موارد مهم خواهد شد تا فقط ایده کلی را دریافت کنید.

نکته مهم: فراگیر عزیز چه هنگام مطالعه این مقاله و چه مقاله های دیگر در هر زبان، تفاوت های ساختاری و گرامری را سخت تلقی نکنید و آنها را تفاوت های ساختاری در نظر بگیرید که با تمرین و تکرار به راحتی قابل یلدگیری هستند.

اگر از این تفاوت ها غول بسازید و دائما، نه تنها ایتالیایی بلکه هیچ زبان دیگری را هم یاد نخواهید گرفت.

ساختار جمله در زبان ایتالیایی

مانند اکثر زبان های دیگر ساختار جملات به طور کلی و ساده در زبان ایتالیایی به شکل فاعل + فعل + مفعول است. البته باید بدانید که با اضافه کردن اقسام دیگری نظیر قید و صفت جمله را می توانیم بسط و گسترش دهیم. مثال:

در جمله بالا، همانطور که می بینید Io ‘من’ فاعل و bevo ‘می نوشم’ فعل و caffe ‘قهوه’ مفعول جمله محسوب می شود.

در جمله منفی بالا هم فاعل ما Maria است و non mangia ‘نمی خورد’ فعل منفی محسوب می شود و کلمه la pizza ‘پیتزا’ هم مفعول.

نکته بعدی در جمله سازی زبان ایتالیایی شناخت کامل ضمایر است. همانطور که ما در زبان فارسی من، تو، او، ما، شما، آنها را داریم، زبان ایتالیایی هم دارای ضمایر فاعلی خود است. از ضمایر چه فاعلی و چه غیر فاعلی برای جایگزینی و جلوگیری از تکرار کلمه دیگ مورد نظر با نقش گرامری صحیحش در جمله استفاده می کنیم.

خوشبختانه در زبان ایتالیایی، مانند فارسی، نیازی به ذکر ضمیر فاعلی نیست چون پایانه فعل به ما می گوید که چه کسی یا شخصی کار را انجام داده است.

البته برای این کار قطعا باید بازه های زمانی و دستوری و صرف صحیح تمام افعال مهم را باید بلد باشید. مثال:

در مثال بالا پایانه فعل bevo که o است بیانگر فاعل است و دقیقا مانند ترجمه فارسیش که ‘می نوشم’ است، ‘م’ پایانی فعل بیانگر فاعل ‘من’ است.

هنگام حذف ضمیر فاعلی توجه داشته باشید مبادا جمله مبهم شود و از قبل باید به یک شخص اشاره کرده باشید تا بدانیم با چه کسی,  سر و کار داریم. مثال:

فاعل جمله بالا مشخص است.

ولی در جمله

فاعل جمله مشخص نیست چه کسی است و فقط می دانیم داریم در مورد سوم شخص مفردی صحبت می کنیم.

اما قضیه ضمایر به اینجا ختم نمی شود و اگر لیست گرامری زبان ایتالیایی را به دقت مطالعه کرده باشید، متوجه می شوید که زبان ایتالیایی ضمیر م ندارد.

ضمیر بعدی و مهم این زبان ضمیر مفعولی است که می تواند مستقیم و غیر مستقیم باشد.

اگر جمله ما دارای یک مفعول، آن هم بی جان بود، آن جمله دارای مفعول مستقیم است و می توان به جایش ضمیر مفعول مستقیم آورد.

اگر جمله ما دو مفعولی و یا حتی تک مفعولی ولی جاندار بود، جمله ما دارای مفعول غیر مستقیم است و می توان به جایش ضمیر مفعول غیر مستقیم آورد. مثال ها:

نکته مهم: برای شناخت کلی انواع ضمایر (فاعلی، مفعولی، انعکاسی و …)  و کاربرد آنها به لیست گرامری موجود در خود سایت فرالن مراجعه کنید.

از ضمایر که رد شویم به مبحث بعدی که حروف اضافه است می رسیم که بسیار مهم و کاربردی هستند.

حروف اضافه معمولا همراه اسامی یا افعال در جملات به کار می روند. اگر با اسامی بیایند اغلب بیانگر مالکیت و اگر با افعال بیایند بیانگر جهت، مسیر و یا مکان آنها هستند و باید بدانید حروف اضافه بعد از اسم و فعل می آیند.

در جمله بالا di نشان مالکیت دارد.

نکته: چیزی که مبحث حروف اضافه در زبان ایتالیایی را کمی سخت می کند، ترکیبی شدن آنها با خرف تعریف بعد از خود است.

اگر مقاله حروف اضافه را جداگانه مطالعه کرده باشید، با این پدیده قطعا آشنا هستید و می دانید که چند حرف اضافه بلا استثنا باید با حروف تعریف معین بعد از خود ادغام شوند و این حالت کمی صحبت را برای ما، به دلیل عدم وجود در زبان فارسی، سخت تر می کند. مثال:

در این مثال حرف اضافه به ‘a’ چون قبل از il آمده ترکیب شده و al را به وجود آورده است.

صفات در زبان ایتالیایی بعد از اسامی می آیند.

اولا همین ابتدا می گوییم که صفت ها در زبان ایتالیایی مانند اسامی جنسیت دارند یعنی آنها مذکر و مونث و حالت جمع هر دو را دارند.

در زبان ایتالیایی پدیده تبعیت و تطبیق صفات از اسامی وجود دارد، بدین صورت که صفت باید از لحاظ جنس و تعداد با اسامی خود یکی باشند. یعنی اگر اسم مفرد مذکر بود صفتش هم مفرد مذکر و اگر مفرد مونث بود صفتش هم مفرد مونث است و در حالت جمع هم همینطور.

راه شخیص جنس صفات مانند اسامی بسیار ساده است. اگر صفتی به o ختم شد، مذکر است و اگر به a مونث و اگر به e ختم شود هم مذکر ایت و هم مونث.

جمع صفات مفرد مذکر مختوم به o مانند اسامی این زبان، i و جمع صفات مفرد مونث مختوم به a حرف e است.

جمع صفت های مختوم به e هم i است.

مثال:

• una mucca bianca (a white cow) (گاو سفید)
• mucche bianche (white cows) (گاوهای سفید)
• un pollo rosso (a red chicken) (مرغ قرمز)
• polli rossi (red chickens) (مرغ های قرمز)
• un maiale nero (a black pig) (خوک سیاه)
•  becomes maiali neri (black pigs) (خوک های سیاه)

نوع ساختار دیگر جمله با صفت ها به شکل فاعل + صفت و یا فاعل + فعل + مفعول + صفت است.

مثال:

در این جمله Una mucca (a cow) ‘گاو’ فاعل است و bianca (white) ‘سفید’ رنگ توصیفی گاو است و فعل جمله Mangia (eats) ‘خوردن’ است و مفعول ما Grano (grain) است.

در مورد جای صفات هم در زبان ایتالیایی مفصل در مقاله شکل و نحوه کاربرد صفات توضیح دادیم که اکثر صفت ها مانند زبان فارسی بعد از اسم می آیند ولی در این زبان صفت هایی هم وجود دارند که قبل از اسم می توانند بیایند و لیست آنها محدود است.

ولی همین جابه جایی می تواند معنی مختلفی و برعکس چیزی که فکر می کنید به جمله بدهد. پس باید بسیار هشیار و دقیق باشید. مثال:

• una macchina grande (a big car) (ماشین بزرگ)
• una grande macchina  (an expensive, impressive car) (ماشین گران قیمت/معرکه)

همانطور که دیدید صفت grande ‘بزرگ/معرکه’ از ان دسته صفاتی بود که معنی قبل و بعد اسمش با هم بسیار متفاوت بود. وقتی بعد اسم آمد معنی بزرگ داد و وقتی قبلش معنی گران قیمت و محشر.

صفات زیر هم می توانند قبل از اسم به کار روند:

• piccolo (small) (کوچک)
• buono (good) (خوب)
• cattivo (bad) (بد)
• giovane (young) (جوان)
• vecchio (old) (پیر/مسن)
• bello (beautiful) (زیبا)
• brutto (ugly) (زشت)

به خاطر بسپارید حتی اگر صفت ها قبل از اسانی هم بروند، در زبان ایتالیایی همه باید از پدیده تبعیت پیروی کنند و از لحاظ جنس و تعداد با اسم یکی باشند.

اکنون سراغ مبحث قید و انواع آن در زبان ایتالیایی می رویم.

قید کلمه ای است که به توصیف فعل، صفت و دیگر قید ها در جمله می پردازد و انواع مختلفی نظیر قید مکان، زمان، حالت و …  دارد.

تشخیص قید از روی نشانه ان در زبان ایتالیایی راحت است. ساده ترین راه تشخیص قید وجود mente در انتهای آن کلمه است و اکثر صفت ها با اضافه کردن این پسوند به آنها، تبدیل به قید می شوند. مثال:

معمولا قید ها در جملات بعد از فعل می آیند:

و یا بعد از مفعول:

قید ها همچنین می توانند قبل از صفت ها، برای توصیف بیشتر آنها بیایند:

در این جمله قید molto با معنی ‘خیلی’ به توصیف صفت freddo ‘سرد’ می پردازد.

اکنون که انواع و اقسام قسمت های مهم جمله را آموختید. نه تنها به راحتی می توانید جمله سازی کنید بلکه جملات را به تنهایی و بدون نیاز به کمک آنالیز و تحلیل کنید.

ساختار جملات اگر دارای همه اقسام جمله باشند در زبان ایتالیایی به شکل زیر هستند:

مثال:

اکنون به جزییات جمله دقت کنید:

I polli (chickens) — subject

مرغ های (فاعل)

bianchi (white) — adjective

سفید (صفت)

vanno (go) — verb

رفتند (فعل)

felicemente (happily) — adverb

شادمان (قید)

all’aia (to the barnyard) — preposition and object

به حیاط مزرعه (حرف اضافه و مفعول)

Le mucche (cows) — subject

گاوها (فاعل)

non (not) — negation

نه (کلمه منفی)

guidano (drive) — verb

می رانند (فعل)

i trattori (tractors) — object

تراکتور ها (مفعول)

در زبان ایتالیایی، برای ترکیب کردن جملات عادی فقط کافی است از حروف ربط استفاده کنید. این حروف را در زبان فارسی هم داریم که ‘و، اما، سپس و …’ هستند.

معروف ترین حروف ربط ساده در زبان ایتالیایی عبارتند از:

• ma (but) (اما)
• o (or) (یا)
• perché (because) (چونکه)
• quando (when) (وقتی که)

برای سوالی کردن جملات در زبان ایتالیایی چندین روش وجود دارد. راحت ترین و متدوال ترین روش برای ساخت سوال با جواب بله/خیری، تغییر تن و صدای خود است و فقط کافی است جمله را سوالی مطرح کنید.

هنگام مطرح کردن سوال بالا، اگر روی کلمه matita استرس قرار دهید، پرسش شما صحیح می شود.

نحوه دیگر، مطرح کردن سوالات با کلمات پرسشی است. این کلمات از ما اطلاعات خاص و مرتبط می خواهند و دیگر جواب ما بله و خیر نیست:

کلمات پرسشی دیگر در زبان ایتالیایی عبارتند از:

• chi (who) (چه کسی)
• che (what) (چه چیزی)
• che cosa (what) (چه)
• dove (where) (کجا)
• quando (when) (چه زمانی)
• perché (why) (چرا)
• come (how) (چطور)
• quale (which) (کدام)

تا اینجا شما با فرم کلی جملات و انواع و اقسام آنها آشنا شدید. حال می خواهیم سراغ بازه های دستوری و زمانی در زبان ایتالیایی برویم.

مانند زبان فارسی، در زبان ایتالیایی هم برای صحبت کردن نیازمند بازه های دستوری و زمان های گرامری هستیم تا بتوانیم درست صحبت کنیم.

چیزی که کمی گرامر ایتالیایی را در بازه ها چالشی می کند وجود صرف فعل است. (البته در زبان فارسی هم ما آنها را داریم و هر روز بارها افعال را هنگام صحبت کردن صرف می کنیم ولی متوجه آن نیستیم و شاید تا به حال در جزییات به آنها دقت نکرده ایم.)

برای شروع می خواهیم سراغ اولین زمان، حال ساده برویم که نامش در ایتالیایی presente indicativo است. از این زمان برای بیان کارهای روزمره، عادت ها و حتی کارهای اینده هم استفاده می کنیم.

به خاطر داشته باشید هر در هر زمان، افعال پایانه های خود را دارند و باید جداگانه فراگرفته شوند و به طور کلی are, ere, ire ته مصدر ها را حذف می کنیم و پایانه های جدید را مطابق آن بازه اضافه می کتیم:

بازه بعدی حال استمراری است که در آن stare را با اسم مصدر می اوریم:

بازه بعدی افعال ناقص (ماضی استمراری)  است که از آن برای توصیف و شرح کارها و عادت های گدشته استفاده می کنیم. این بازه بسیار توصیفی و کاربرد آن اکادمیک و حرفه ای تلقی می شود.

مثال:

زمان ماضی ساده در زبان ایتالیایی بسیار کم کاربرد و ادبی است و فقط در رمان ها، کتاب داستان ها و متون ادبی دیده می شود و عملا هنگام صحبت کردن کاربردی ندارد.

در زبان ایتالیایی برلی رجوع به عملی در گذشته که رخ داده و تمام شده است از ماضی نقلی یا حال کامل دوباره استفاده می کنیم. مثال:

بازه زمانی بعدی اینده ساده است که از آن برای بیان کارهایی استفاده می کنیم که قرار است در اینده انجام دهیم و به تازگی تصمیم گیری کرده ایم.

بازه های زمانی ترکیبی و مرکب:

منظور از این بازه های دستوری ترکیب فعل کمکی (در زمان های مختلف) با اسم مفعولی است که در زبان ایتالیایی می تواند ساختار گرامری جدیدی تشکیل دهد.

زمان حال کامل یا ماضی نقلی بازه بعدی است که می توان به جرات گفت پر کاربردترین بازه در زبان ایتالیایی است و از آن در دو حالت یکی انجام و اتمام کارها در گذشته و دیگری انجام کاری که از گذشته شروع ده و تا کنون ادامه داشته استفاده می کنیم.

به بیان ساده تر، زبان ایتالیایی مدرن شده، مانند فرانسوی، از یک بازه زمانی در دو حالت ماضی ساده و حال کامل استفاده می کند.

چیزی که بسیار مهم است و باید بدانید این است که افعال در حال کامل به دو دسته حرکتی و غیر حرکتی تقسیم می شوند و حرکتی ها با فعل avere و غیر حرکتی ها با essere صرف می شوند.

خوشبختانه تعداد افعال حرکتی بسیار محدود است و غیر حرکتی ها قسمت اعظم کار افعال غیر حرکتی هستند. مثال:

بازه زمانی مرکب بعدی، آینده کامل است که از آن برای پیش بینی انجام عملی در آینده قبل از زمان خاصی استفاده می کنیم.

در ساختار این زمان، فعل avere و essere را باید ابتدا به صورت اینده ساده صرف کنیم و بعد از آن اسم مفعول بیاوریم.

بازه مرکب بعدی ماضی بعید است که از آن برای نشان دادن انجام و روی دادن عملی قبل از عمل و کار دیگر، در گذشته استفاده می کنیم. در ساختار این بازه ابتدا avere, essere را بر اساس حرکتی و غیر حرکتی بودن افعالمان به imperfetto می بریم و سپس بعد از آنها اسم مفعول می آوریم. مثال:

و بازه دستوری و ترکیبی آخر ما گذشته مواخر یا ابعد است که آن هم ادبی و در رمان ها و کتب ادبی یافت می شود. بدین صورت که باید ماضی ساده دو فعل کمکی avere, essere را صرف کنید و سپس اسم مفعول با آنها را بیاورید.

برای درک بهتر این بازه کم کاربرد به جدول زیر دقت کنید:

مثال:

همانطور که دیدید در هر مثال بازه زمانی trapassato remoto سیگنال ها و نشانگر های زمانی مختلفی نظیر appena (تازه)، dopo che (به محض) و یا finché non (تا) وجود داشت.

نوع دیگری از ساختار جملات در زبان ایتالیایی وجود دارد که به آن حالت غیر شخصی می گویند. معروف ترین کاربرد این ساختار را قطعا در حالت آدرس دادن در زبان ایتالیایی دیده اید.

فرمول این ساختار به شکل زیر می باشد:

فعل کمکی essere در سوم شخص مفرد + صفت = فعل to be ‘بودن’ + صفت:

مثال:

در زبان ایتالیایی، تمامی افعال ساختار غیر شخصی از si + سوم شخص تشکیل می شوند چون فاعل مشخصی ندارند:

و

همانطور که دیدید سعی کردیم در این مقاله اکتر بازه های دستوری را نام ببریم و برایتان با ذکر مثال کمی روند جمله سازی در هر گروه را بازگو کنیم.

اما داستان به اینجا ختم نمی شودو بدانید که باید تمام حالت ها و ساختار های بالا جداگانه تمرین و تکرار و بارها مرور شوند تا بر آنها چه در سخن و چه در نگارش تسلط پیدا کنید.

در این مطلب با فرم کلی جمله در زبان ایتالیایی آشنا شدیم. اگر سوالی در این موضوع دارید، حتما از بخش نظرات همین صفحه مطرح کنید تا پاسخ دهیم. همچنین می توانید در کلاس های آموزش زبان ایتالیایی فرالن شرکت کنید تا به این زبان شیرین به طور کامل مسلط شوید. اطلاعات بیشتر کلاس ها، در صفحه این زبان در سایت وجود دارد.