عبارات فعلی در زبان انگلیسی
شاید تا به حال فقط اسم و نام عبارات اسمی و وصفی را در زبان انگلیسی شنیده باشید و اولین بار باشد که نام عبارات فعلی به گوش شما می خورد. عبارت فعلی قسمتی از جمله محسوب می شود که متشکل از فعل و وابسته های آن است. این وابسته ها می توانند افعال ربطی,، کمکی، افعال وجهی و حتی متمم ها باشند. مثال:
She remembered the song.
آهنگ را به یاد آورد.
She can remember the song.
می تواند آهنگ را به یاد بیاورد.
She will have been running for three hours
سه ساعت است که دارد می دود.
فهرست مقاله
کار اصلی عبارات فعلی چیست؟
در زبان انگلیسی عبارات فعلی به جز بازه های زمانی حال و گذشته به ایجاد زمان های گرامری و تکمیل معنی شان کمک می کند و اطلاعات زیادی در مورد جملات به خواننده یا شنونده می دهد. مثال:
I was watching a movie when Ken came over.
وقتی کن آمد، داشتم فیلم می دیدم.
ساختار عبارات فعلی
این عبارات ساختار ساده دارند و بیان ساده عبارت فعلی متشکل از فعل اصلی، کمکی و یا وجهی است. ولی حتما باید به ترتیب افعال در این نوع ساختار ها بسیار توجه کنید. برای مثال در عبارات فعلی، فعل اصلی همیشه در انتهای جمله می آید. مثال:
The little boy smiled.
پسر بچه لبخند زد.
He can bake a cake like a professional baker.
او می تواند مانند شیرینی پزی ماهر، کیک بپزد.
در زبان انگلیسی دو مدل عبارت فعلی داریم:
- Simple verb phrases (عبارت فعلی ساده)
- Complex verb phrases (عبارت فعلی مرکب)
اکنون می خواهیم به این دو نوع در جزییات بپردازیم:
1) نوع اول: عبارت فعلی ساده
ساختار ساده این عبارات در زبان انگلیسی فقط دارای یک فعل اصلی است که نشانگر این است که جمله امری یا خبری است. مثال:
I work in the fashion industry. (declarative)
جمله خبری: در صنعت مد کار می کنم.
Pass the salt. (imperative)
جمله امری: نمک دان را بده.
حالت منفی:
در حالت امری منفی، اگر بخواهیم کسی را از انجام کاری متوقف کنیم، باید از فعل کمکی do در حالت منفی اش در عبارت فعلی استفاده کنیم که این کار عبارت را مرکب (complex) می کند. مثال:
Don’t come near me.
نزدیک من نیا.
Don’t just sit here.
فقط اینجا نشین.
عبارت فعلی می تواند تک کلمه هم باشد.
2) نوع دوم: عبارات فعلی مرکب
عبارات فعلی مرکب ممکن است شامل یک فعل وجهی و چندین فعل کمکی قبل از فعل اصلی باشد. به خاطر داشته باشید که فعل وجهی (modal) همیشه قبل از فعل کمکی می آید.
ترتیب افعال:
در بیشتر موارد حالت و ساختار استمراری، حال کامل و مجهول افعال کمکی با عبارت فعلی ترکیب می شوند و فعل کمکی هم با وجهی ممکن است به صورت ترکیبی بیاید:
Subject + modal verbs + have/has/had + been + main verb
فاعل + فعل وجهی + have/has/had + عبارت been + فعل اصلی
subject + be (passive or continuous) + main verb
فاعل + فعل be (در حالت مجهول یا استمراری اش) + فعل اصلی
مثال:
I could have been promoted!
می توانستم ارتقا شغلی بگیرم.
She must have gone.
او باید رفته باشد.
کاربرد افعال کمکی در عبارات فعلی:
افعال کمکی فاعل را به بقیه جمله وصل می کنند. که در زبان انگلیسی آنها
- Be
- Have
- Do
هستند. در عبارات فعلی، افعال کمکی کاربردی نامحدود دارند. آنها نوع گرامری جملات را نشان می دهند ولی اگر به تنهایی به کار بروند هیچ معنی خاصی نمی دهند. مثال:
She is talking to his friend.
او دارد با دوستش صحبت می کند.
در مثال بالا عبارت دارد صحبت می کند ‘is talking’ حالت نامحدود ‘finite’ فعل is است که زمان گرامری حال و مفرد بودن آن را نشان می دهد و بیانگر این است که جمله خبری است. مثال:
I don’t know the answer to your question.
جواب این سوال را نمی دانم.
کاربرد افعال در عبارات فعلی (Modals in Verb Phrases):
افعال وجهی در کل بیانگر احتمال، اجبار، توصیت و … هستند که شامل
- can
- could
- may
- might
- must
- should
- will
- would
می شوند و این ها هم کارایی نامحدود دارند. اگر چه آنها مانند افعال دیگر در زمان های گرامری مختلف صرف نمی شوند، اما نوع کلی جمله را مشخص می کنند. مثال:
You might need more information about that.
شاید در باره آن نیاز به اطلاعات بیشتری داشته باشید.
کاربرد افعال اصلی در عبارات فعلی:
افعال اصلی همیشه بیانگر عمل و کار در جمله هستند و به تنهایی و یا با کمک افعال کمکی معنی عبارت را می رسانند:
Are you going to the party?
به مهمانی می روی؟
کاربرد عبارت فعلی به عنوان گزاره:
عبارات فعلی می توانند گزاره های جملات و جمله واره های ما هم باشند. در این حالت معمولا فعل کمکی همراه فعلی دیگر در جمله می آید.
Our friend hasn’t arrived yet.
دوست ما هنوز نرسیده است.
Ian didn’t write that letter.
ایان نامه را ننوشته است.
نکته: این گونه عبارات فعلی بعد از فاعل جمله می آیند و کربرد عملی را در آن دارند. عبارات فعلی همچنین شامل تمام لغات در گزاره ها هم می شوند و یا فقط به فعل اصلی در جمله کمک می کنند و این فقط به نحوه استفاده عبارت فعلی در جمله دارد.
تفاوت بین عبارات فعلی و عبارات فعل واره (Verb Phrases vs. Verbal Phrases):
در زبان انگلیسی عبارات فعلی را فقط می توان به عنوان افعال در یک جمله استفاده کرد. عبارات فعل واره، که عباراتی هستند که از افعال و کلماتی که به دنبال آنها به عنوان اسم، قید و صفت استفاده می‌کنند. عبارات فعلی عملکرد جمله را نشان می دهد. عبارات فعل واره عملکرد فعل را نشان نمی‌دهند.
عبارات فعل واره در زبان انگلیسی شامل:
1)عبارات مصدری (infinitive phrases):
که کاربردی اسمی، وصفی و قیدی دارند.
I really wanted to listen to that song live.
واقعا دلم می خواست زنده به این آهنگ گوش دهم.
در مثال بالا عبارت ما دقیقا مفعول مستقیم فعل خواستن want است و به همین دلیل کاربردی اسمی دارد.
2) وابسته به وجه وصفی (participial phrases):
که کاربردی وصفی و صفتی دارند و با وجه وصفی هم شروع می شوند.
We have to fix the broken window.
پنجره شکسته را باید تعمیر کنیم.
در مثال بالا هم عبارت فعلی ما اسم که ‘پنجره’ است را توصیف می کند و کاربردی وصفی دارد. عبارت Have to fix ‘باید تعمیر کنیم’ هم عبارت فعلی ماست.
3)عبارت اسم فعلی (gerund phrases):
آنها همچنین می توانند کاربردی اسمی داشته باشند و به عنوان فاعل یا مفعول بیایند:
Sleeping till noon sounds like a good idea.
تا سر ظهر خوابیدن واقعا فکر خوبی به نظر می رسد.
در این مثال هم عبارت فعلی ما نقش فاعلی راوزر جمله دارد و فعل sound ‘به نظر رسیدن’ تنها فعل جمله ما است.
این بود از مبحث عبارات فعلی در زبان انگلیسی که امیدوارم برای شما کاربردی و مفید بوده باشد. اگر سوالی در این مورد دارید، از بخش نظرات همین صفحه بپرسید. راستی برای یادگیری کامل زبان انگلیسی، کلاس های آموزش زبان انگلیسی ما را از دست ندهید!
دیدگاهتان را بنویسید