آموزش انواع قید ها در زبان آلمانی + کاربرد آن

همانطور که می‌دانید هر لغتی در هر زبانی دارای یک نقش می باشد. گاهی یک لغت فعل است، یا ممکن است صفت باشد یا اسم، یا قید، یا حرف اضافه و….، به نقش کلمه در زبان Part of Speech گفته می‌شود. برای دانستن نقش کلمه در سطوح ابتدایی بهتر است که به فرهنگ لغت مراجعه شود اما همیشه و برای هر یک از لغات ما نمی‌توانیم به دیکشنری مراجعه کنیم، اما با یادگیری تشخیص آنها به راحتی می‌توانیم نقش کلمه را در جمله مشخص کنیم.

در ابتدا با مثال شروع میکنیم، به عنوان مثال کلمات خوابیدن، نشستن، خوردن، شیدن، صحبت کردن و … همگی این ها فعل هستند و عمل انجام شده در جمله را نشان می‌دهند. به عنوان مثال در جمله ی “من هر روز صبح چای مینوشم”  کلمه “من” به عنوان فاعل، “مینوشم” فعل جمله و “هر روز” به عنوان “قید” جمله است.

در سطر قبلی تعریف فعل و کاربردش ذکر شد، حال به تعریف “قید” (Adverb) می‌پردازیم:

به طور کلی قید برای موارد زیر به کار برده می شود.

1. برای توصیف یک فعل. مثال:

2. برای توصیف یک صفت. مثال:

3. برای توصیف یک قید دیگر. مثال:

4. برای توصیف یک حرف ربط. مثال:

5. برای پرسش. مثال:

6. برای ساختن پیوندهای فعلی. مثال:

از قید همچنین برای روشن تر کردن معنی فعل در زمان های زیر استفاده میشود:

1. در زمان های استمراری

2. برای نشان دادن زمان آینده هنگامی که فعل به کار رفته آینده نیست.

ساخت قید در زبان آلمانی (Adverb)

بسیاری از قیدها همان صفات هستند ولی در نقش قید به کار می‌روند و در این نقش، بر خلاف صفت، صرف نمی‌شوند.

برخی از قیدها با اضافه کردن _weise یا _sweise به اسم ساخته می‌شوند.

• Beispielsweise (به عنوان مثال، مثلا)
• beziehungsweise (یا، به عبارت دیگر)
• schrittweise (قدم به قدم)
• zeitweise (گاهی، گهگاه)
• zwangsweise (اجباراً، به اجبار)

برخی قیدها با اضافه کردن _erweise به صفت صرف نشده ساخته می شوند، این قیدها عمدتا برای بیان گوینده بکار می‌روند. به طور مثال:

• glücklicherweise (خوشبختانه)
• komischerweise (عجیب‌ است که)
• erstaunlicherweise (در کمال تعجب)

گروهی دیگر از قیدها از سایر اجزای کلام ساخته نمی‌شوند. مانند

• unten
• oben
• leider

قید زمان در آلمانی (Temporal Adverb)

از رایج ترین قیدهای زمان عبارتند از:

• morgen (فردا)
• morgens (صبح ها، هر صبح)
• heute (امروز)
• endlich (بالاخره)
• sofort (بلافاصله)
• immer (همیشه)

به مثال های زیر توجه کنید:

قید های مقدار در آلمانی

معمول ترین قیدهای مقدار عبارتند از:

• äußerst (حسابی، خیلی)
• besonders (به‌طور استثنایی، مخصوصا، به طور غیر عادی)
• ziemlich (تقریبا، نسبتا)
• beträchtlich (به طور قابل ملاحظه ای، به طرز محسوسی)

به مثال های زیر توجه کنید:

قید مکان در آلمانی (Lokal Adverb)

قید مکان در آلمانی رفتار ویژه ای دارد. هنگامی که هیچ حرکتی در کار نیست، قید در صورت ساده ی خود می‌آید. مانند جمله ی زیر:

نکته بسیار مهم: هنگامی که جهت حرکت به طرف خارج از گوینده است، حرکت با hin نشان داده می‌شود.

قیدهای مرکب زیر از متداول ترین قیدهای هستند که حرکت رو به خارج از گوینده را القا می‌کنند.

• Wohin? (به کجا؟)
• irgendwohin (به یه جایی)
• überallhin (همه جا، همه طرف)
• dahin (به انجا)
• hierhin (اینجا)
• dorthin (آنجا)

به عنوان مثال:

حرکت به طرف گوینده با her نشان داده می‌شود، از قیدهای مرکب زیر معمولا برای نشان دادن حرکت رو به گوینده استفاده میشوند:

• woher? (از کجا)
• hierher (اینجا)
• irgendwoher (از یک جایی)
• daher (از آنجا)
• überallher (از همه جا، از همه طرف)

به طور مثال:

مقایسه قید ها

صورت تفضیلی قیدها همانند صفت ها، با اضافه کردن er ساخته می‌شود.

صورت های برتر و یا عالی قیدها نیز به شکل زیر ساخته می شوند:

نکته ی قابل توجه این است که قیدهای عالی و تفضیلی صرف نمی‌شوند.

از قیدهای تفضیلی به همراه immer برای نشان دادن استمرار و تداوم استفاده می‌شود.

از ساخت های je … desto و je … um so برای بیان مفهوم “هرچه … از …” استفاده می‌شود.

از بعضی صورت های عالی قیدها نه برای مقایسه بلکه برای نشان دادن حد نهایی استفاده می‌گردد، قیدهای زیر از این دسته اند:

• Spätestens حداکثر (در بیان زمان)
• höchstens در نهایت، در بهترین وضع
• wenigstens حداقل، دست کم
• meistensمعمولا، بیشتر وقت ها
• strengstens دقیقا، کاملا، جدآ
• bestens در بهترین حالت، به بهترین وضع

صورت های تفضیلی و عالی قید های gern به معنای خوب، و bald به معنای زود، بی قاعده است.

am liebsten	lieber	gern
am ehesten	eher	bald

به مثال زیر توجه کنید:

قید تاکیدی

قیدهای تاکیدی در آلمانی به خصوص در گفتار بسیار استفاده می‌شود، قیدهای تاکیدی به نحوی به تاکید معنی جمله کمک می‌رسانند.

مهمترین قیدهای تاکیدی عبارتند از:

• aber

برای تاکید بیشتر جمله به کار می‌رود.

• denn

علاوه بر اینکه نقش حرف ربط دارد، از آن برای تاکید در معنی هم استفاده می‌شود. گاهی می‌توان آن را به “خوب” یا “پس” ترجمه کرد. گاهی هم معادلی در فارسی ندارد.

Doch به عنوان پاسخ مثبت به فرض ها یا برداشت های منفی به کار می‌رود، آن را در فارسی می‌توان به “چرا” ترجمه کرد.

گاهی از doch برای تقویت جمله ی امری استفاده می‌شود، در این مورد می‌شود آن را به ” دیگه” در فارسی ترجمه نمود.

doch همچنین می‌تواند جمله ی خبری را به جمله ی پرسشی تبدیل کند، در این صورت می‌شود آن را ” مگر نه” ترجمه کرد.

mal گاهی همراه جملات امری می‌آید و معادل به خصوصی در فارسی ندارد.

همچنین در برخی اصطلاحات، قید تاکیدی mal به کار می‌رود.

Ja معنی جمله ی خبری را تقویت می‌کند، گاهی می‌شود آن را در فارسی به “عینا، درست، دقیقا” ترجمه کرد، گاهی هم معادلی در فارسی ندارد.

قید تاکیدی ja در برخی اصطلاحات نیز به کار می‌رود.

schon برای تاکید در جمله ی آوری می آید و کاربرد خودمانی تر دارد.

قید تاکیدی schon همچنین کاربردهای اصلاحی فراوانی دارد.

در اینجا مقاله ی انواع قید ها در زبان آلمانی به پایان رسید. سعی شد تمامی نکات در این مقاله گنجانده شود، در صورت سوال داشتن در مورد این گرامر زبان آلمانی برایمان کامنت بگذارید تا پاسخ دهیم. در ضمن برای یادگیری زبان آلمانی، می توانید در کلاس های آموزش زبان آلمانی فرالن شرکت کنید. اطلاعات بیشتر در مورد کلاس ها را می توانید در صفحه مربوط به این زبان در سایت بخوانید.