آموزش الفبای آلمانی با تلفظ صوتی و فارسی + ویدئو

در این مقاله به آموزش حروف الفبای آلمانی همراه با تلفظ صوتی و فارسی می پردازیم. همچنین در قالب یک ویدئو نیز تلفظ صحیح حروف آلمانی و قواعد آن را به شما آموزش تصویری داده ایم که پیشنهاد می کنیم حتما این ویدئو را ببینید تا به شما در یادگیری حروف آلمانی کمک بهتری کند. همچنین پیشنهاد می کنیم برای تسلط و یادگیری کامل زبان آلمانی، حتما در کلاس های آموزش آنلاین زبان آلمانی فرالن شرکت کنید تا بتوانید این زبان را به خوبی یاد بگیرید و بدون مشکل صحبت کنید.

زبان آلمانی از خانواده زبان هندو اروپایی و زیر شاخه ژرمن غربی است که کنار زبان هایی نظیر هلندی و انگلیسی قرار می گیرد و اشتراک های بسیاری در گرامر و واژگان با این زبان ها دارد. این زبان پرگویش ترین زبان اتحادیه اروپا محسوب میشود و بیش از 90 میلیون نفر آن را در کشورهایی نظیر آلمان، سوییس، اتریش و… صحبت می کنند.

 

اکنون اینجا قصد داریم حروف الفبای آلمانی را در جزییات به همراه تلفظ و ویدیوی آموزشی، برای شما آموزش دهیم. به یاد داشته باشید اکثر کلمات آلمانی همانطور که نوشته می شوند خوانده می شوند و فقط چند استثنا وجود دارد و مانند انگلیسی مبحث آواشناسی و فونتیک در این زبان وجود ندارد. از این رو با مرور حروف و تکرار صدای آنها و فراگیری ترکیب ها و استثناهای آن، شما به راحتی قادر به خواندن هر متنی خواهید بود.

دانلود ویدئو

 

آموزش حروف الفبای زبان آلمانی (با تلفظ صوتی)

حروف الفبای زبان آلمانی با احتساب Ää ،Öö ،Üü ،ß سی حرف دارد که به شرح ذیل میباشد:

Aa Bb Cc  Dd  Ee  Ff  Gg  Hh  Ii Jj  Kk Ll Mm Nn  Oo Pp Qq Rr Ss Tt Uu Vv Ww Xx Yy Zz Ää Öö Üü ß

 

اولین حرف الفبای آلمانی Aa است که صدای آ می دهد. مانند Abend.

 

حرف بعدی Bb است که صدای ب می دهد. به عنوان مثال: Buch.

 

حرف بعدی Cc است که صدای تس یا ک می دهد. مانند کلمه Circa. نکته این حرف را در ادامه مقاله گفته ایم.

 

حرف بعدی Dd است که صدای د دارد. مانند: Danke.

 

حرف بعدی الفبای آلمانی حرف Ee است که صدای اِ می دهد. مانند Eier.

 

حرف بعدی Ff است که صدای ف می دهد. مانند Farbe.

 

حرف بعدی Gg است که صدای گ دارد. مانند لغت gern.

 

حرف بعدی Hh است که بعضی وقت ها صدای ه و بعضی وقت ها بی صدا است. مانند کلمه Hilfe.

 

حرف بعدی Ii است که صدای ای می دهد. مانند کلمه Iran.

 

حرف بعدی Jj است که صدای ی می دهد. مانند لغت Junge.

 

حرف بعدی الفبای آلمانی Kk است که صدای ک می دهد. مانند کلمه Kneipe.

 

حرف بعدی Ll است که صدای ل می دهد. مانند Lampe.

 

حرف بعدی Mm است که صدای م می دهد. مانند Morgen.

 

حرف بعدی Nn است که صدای ن دارد. مانند Nase.

 

حرف بعدی Oo است که صدای اُ می دهد. مانند لغت October.

 

حرف بعدی حروف الفبای آلمانی Pp است که صدای پ می دهد. مانند Pilze.

 

حرف بعدی Qq است که صدای ک می دهد. مانند لغت Quadrat.

 

حرف بعدی Rr است که صدایی بین ق و خ می دهد. مانند کلمه Reise.

 

حرف بعدی Ss است که صدای س و گاهی ز می دهد. مانند Wasser, Salat.

 

حرف بعدی Tt است که صدای ت می دهد. مانند لغت Tier.

 

حرف بعدی Uu است که صدای او می دهد. مانند Urlaub.

 

حرف بعدی Vv است که صدای ف می دهد. مانند Vater.

 

حرف بعدی Ww است که صدای و می دهد. به عنوان مثال weiter.

 

حرف بعدی Xx است که صدای اکس می دهد. مانند extrem.

 

حرف بعدی Yy است که صدای او (غلیظ) می دهد. مانند لغت typisch.

 

حرف بعدی Zz است که صدایی بین ت و س (تس) دارد. مانند Zeit.

 

حرف بعدی Ää است که صدای اِ (کشیده) دارد. مانند Bäcker.

 

حرف بعدی Öö است که صدای اُ غلیظ می دهد. مانند Österreich.

 

حرف بعدی Üü است که صدای او (غلیظ) می دهد. مانند Über.

 

و آخرین حرف الفبای آلمانی ẞ است که صدای س می دهد. مانند heißen.

 

حروف های صامت به ندرت می‌توانند به صورت مستقل لغتی را بسازند ولی مصوت ها (حروف صدادار)، حروف متحرکی هستند که با قرار گرفتن در لا به لای حروف دیگر، کلمه مستقل می‌سازند، به عنوان مثال اگر فعل antworten را در نظر بگیرید، بدون حروف صدادار a و e شکل گیری آن امکان‌پذیر نیست.

حروف صدادار در آلمانی عبارتند از: (Aa, Ee, Ii, Oo, Üü) و (y)

و مصوت های مشترک (آلمانی – فارسی) عبارتند از:

1) A, E, Ö

2) A (آ)، I(ای)، Y و U (اوو)

علائم بخش 1 را مصوت کوتاه و علائم بخش 2 را مصوت بلند می‌گوییم. به ترتیب کلمات زیر توجه کنید:

Morgen, nimmt, haben, Milch, Wasser, Mädchen

 

ترکیب های حروف صدادار و بی صدا در آلمانی

ترکیب a+u= au صدای آو می دهد. مانند لغات: laufen, kaufen, draußen, Auto, Haus.

 

ترکیب بعدی ä+u = äu است که صدای ٱی می دهد. مانند لغات: Käufer, räumen, Kräuter, Mäuse.

 

ترکیب e + i = ei صدای آی می دهد. مانند لغات: Feier, eilen, Eis, bleiben, Eins, weil.

 

ترکیب بعدی e+u = eu است که صدای اُی می دهد. مانند لغات: teuer, neu, heute, Leute, neun.

 

اگر e بعد از i بیاید خوانده نمی‌شود، ولی “i” کشیده تلفظ می‌شود. مانند: Spiel, Klavier, wie, vier, Tier.

 

ترکیب بعدی a + i = ai است که صدای آی می دهد. مانند لغات: Mai, Saite, Hai, Waise.

 

ترکیب e+y = ey صدای اِی کسره می دهد. مانند لغت: Meyer.

 

ترکیب بعدی a + y = ay است که صدای آی می دهد. مانند لغت: Bayern.

اولین مورد حرف h است. اگر حرف قبل از “h” صدادار باشد، “h” خوانده نمی‌شود، ولی حرف صدادار قبل از آن کشیده تلفظ می‌شود. مانند: ihr, mehr, nehmen, Lehrer, sehr, gehen, lehren.

 

ترکیب بعدی ch است. ترکیب “ch” صدای نرم “ش” ایجاد می‌کند. مانند: sicher, nicht, ich, mich, Recht, Rechnung, dich, sich.

 

نکته بسیار مهم این است که اگر قبل از “ch” حروف a, u, o و یا au بیاید صدای “خ” به وجود میاید. مانند: noch, doch, Sache, Buch, Kuchen, kochen.

 

اگر نشانه تغییر صوت یعنی Umlaut روی حرف قبل از “ch” بیاید، همان صدای قبلی یعنی صدای “ش” نرم ایجاد می‌شود. مانند: Buch (بوخ)، Bücher (بوشا)، Nacht (ناخت)، Nächter (نشتا)، Kuchen (کوخن)، Küche (کوشه).

 

ترکیب حروف “sch”، صدای “ش” را ایجاد می‌کند. مانند: Tasche, schnell, Tisch, waschen.

 

ترکیب حروف“chs” اگر به همین ترتیب بیاید صدای “x” ایجاد می‌شود. مانند: sechs (عدد شش)، Lachs (ماهی آزاد)، Fuchs (روباه).

 

ترکیب بعدی حروف “tsch” است که صدای “چ” تلفظ می‌شود، مانند: Deutsch (آلمانی)، Deutschland (کشور آلمان)، rutschen (سر خوردن، لیز خوردن).

 

در ابتدای سیلاب “St” صدای “اشت” و “Sp” صدای “اشپ” تلفظ می‌گردند. مانند: Student, Stunde, Beispiel, steigen, spielen.

 

اگر دو حرف صامت بی صدا کنار هم در یک کلمه قرار گیرند (حتی c_k) کوتاه تلفظ می‌شوند. مانند: offen, kommen, nennen, Mutter, Decke, Ecke.

 

ترکیب “qu” در الفبای آلمانی با صدای “کو” خوانده می‌شود. مانند: Quadrat, Qualität, Quantität.

 

ترکیب ig در پایان کلمات، صدای “ایگ” یا “ایش” می‌دهد. مانند: ruhig, zwanzig, billig, kräftig, windig, fleißig, wenig, traurig, Honig, durstig.

 

ترکیب “ph” صدای “f” دارد. مانند: Die Phonetik, die Phrase, das Photo, das Photometer.

 

پسوند tion همیشه “سیون” خوانده می‌شود. مانند: Die Revolution, die Attraktion, die Generation, die Funktion.

 

ترکیب “pf” صدای “پف” می‌دهد. مانند: der Pfeffer, der Pfleger, der Pfau, die Pflicht.

 

قواعد تلفظ صحیح حروف در الفبای آلمانی

1) با قراردادن دو نقطه ی افقی (Umlaut) بر روی حروف “a”, “o” و “u” آنها به این شکل درآمده: Üü, Öö, Ää و همچنین صدایشان نیز تغییر می کند. به عنوان مثال صدای ä به چیزی نزدیک به “e” تغییر خواهد کرد. صوت زیر را گوش دهید.

 

2) حرف “s” معمولا صدای “س” دارد، ولی اگر بعد از آن حرف صدادار بیاید، “ز” خوانده می شود. مانند: Haus, das, was, aus, raus که در این لغات s صدای “س” دارد.

 

حال به این لغات توجه کنید: sehen, Nase, sagen, Seite, sieben. به دلیل اینکه حرف s بعدش حرف اضافه آمده است، “ز” تلفظ می شود.

 

3) اگر دو حرف صدادار (مصوت) در کنار هم قرار بگیرند، معمولا صدایی کشیده ایجاد می شود: مانند لغات: Haar, Tee, Kaffee, See, Cartoon.

 

4) در پايان کلمات، حرف “r” واضح و کامل تلفظ نمی‌شوند، مانند: Uhr, nur, der, mehr, wer.

 

5) حرف “e” در پایان کلمات به وضوح شنیده می شود. مانند: eine, keine, seine, die Karte, der Name, die Reise.

 

6) حرف “u” تلفظی مثل “او” دارد. مانند: die Schule, das Buch, nur, gesund.

 

7) حرف “v” بیشتر صدای “ف” و حرف “w” صدای “و” دارد. مانند: Wort, Wagen, was, viel, von, vier, vor.

 

8) حرف “j” در الفبای آلمانی صدای “ی” می‌دهد. مانند das Jahr, der Junge, jemand, ja, Japan.

 

9) حرف “y” در بین حروف، صدای “Üü” می‌دهد. مانند: das System, das Symbol, die Syntax.

 

امیدواریم از این آموزش حروف الفبای آلمانی نهایت استفاده را برده باشید و به خوبی یاد بگیرید. این را نیز باید بگوییم که برای تسلط و یادگیری کامل زبان آلمانی، شما نیاز دارید در یک کلاس شرکت کنید و با استاد تعامل داشته باشید. پیشنهاد می کنم حتما صفحه کلاس های آموزش آنلاین زبان آلمانی فرالن را ببینید و اطلاعات و توضیحات بیشتر در مورد کلاس ها را بخوانید.