حالت امری در زبان فرانسوی
گرامر و جملات امری در تمام زبان ها برای امر کردن و دستور دادن وجود دارند. برخلاف دیگر زبان های مشتق شده از لاتین مانند ایتالیایی و اسپانیایی، امری در زبان فرانسوی از ساده ترین و راحت ترین فرم ها است.
فهرست مقاله
حالت امری در زبان فرانسوی
حالت امر در فرانسه به عنوان imperatif شناخته می شود. از این گرامر برای درخواست کردن، دستور دادن و یا شخص یا گروهی را مورد خطاب قرار دادن استفاده می کنیم.
امری در زبان فرانسوی در کل دوم شخص مفرد (tu)، شخص اول جمع (nous) و دوم شخص جمع (vous) وجود دارد. مثال:
Passager: Arrêtez!
Chauffeur: Montez!
Passager: Conduisez-moi à la gare!
Chauffeur: Mettez votre ceinture, s’il vous plaît!
Passager: Allons-y!
مسافر: توقف کن
راننده: سوار شو
مسافر: مرا به ایستگاه ببر!
راننده: کمربند ایمنی خود را ببندید ، لطفاً!
مسافر: بیا بریم!
کاربرد
ما از حالت امری برای امر کردن به کسی استفاده می کنیم. مثال ها:
Arrêtez ! (Stop!)
توقف کنید!
Montez ! (Get in!)
سوار شوید!
Conduisez-moi à la gare! (Drive me to the station!)
مرا به ایستگاه ببرید!
گاهی اوقات ما خودمان را هم شامل این دستورات قرار می دهیم و به خودمان هم گروهی امر می کنیم که اینجا باید از اول شخص جمع به کار گرفته شود. مثال:
Allons-y!
بیا بریم!
ساختار
دوم شخص مفرد (tu)
د زبان فرانسوی ما برای امر کردن به tu یا تو از صرف اول شخص مفرد در شکل حال ساده استفاده می کنیم. توجه کنید که ضمیر فاعلی همیشه هنگام امر کردن حذف می شود:
parler – Parle ! (Speak!)
صحبت کن
finir – Finis ! (Finish!)
تمام کن
vendre – Vends ! (Sell!)
بفروش
این به این معنی است که فعلهای er با e پایان می یابند، در حالی که تمام افعال دیگر با s ختم می شوند. مثال:
parler – Parle!
صحبت کن!
finir – Finis!
تمام کن!
vendre
بفروش!
امری اول شخص جمع (nous)
امری در حالت nous یا ضمیر ما، اول شخص جمع بسیار ساده است. بدین صورت که صرف فعل nous در حالت ساده را بدون ذکر ضمیر فاعلی nous چه در حالت باقاعده و چه بی قاعده به کار می بریم. مانند:
!Parler – Parlons!
صحبت کنیم!
!finir – Finissons!
تمام کنیم!
vendre – Vendons!
بفروشیم!
امری شخص دوم جمع (vous)
حالت امری دوم شخص جمع یا همان ضمیر شما (vous) هم بسیار ساده است و همان صرف خود vous در دوم شخص جمع با پایانه -ez در دو حالت با قاعده و بی قاعده است. مانند:
parler – Parlez ! (Speak!)
صحبت کنید!
finir – Finissez ! (Finish!)
تمام کنید!
vendre – Vendez ! (Sell!)
بفروشید!
ما همچنین در درخواست های مودبانه از این فرم استفاده می کنیم.
Attendez, madame. (Please wait, madame!)
لطفا صبر کنید، خانم!
Veuillez vous asseoir. (Please take a seat!)
لطفا بنشینید!
امری در افعال انعکاسی:
امری با فعال انعکاسی کمی متفاوت است بدین صورت که اگر جمله امری مثبت باشد ما ابتدا فعل امری و سپس ضمیر انعکاسی را استفاده می کنیم ولی اگر جمله امری کنفی باشد ابتدا کلمه منفی ساز Ne و بعد از آن فعل انعکاسی را ذکر می کنیم. مانند:
Lève-toi! / Ne te lève pas!
بلند شوید! / بلند نشوید!
Levons-nous! / Ne nous levons pas!
بیایید بلند شویم! / بلند نشویم!
استثناها
بعضی از افعال دارای فرم امری بی قاعده هستند.
infinitive | imperative |
---|---|
aller
رفتن |
va, allons, allez (go, let’s go, go) |
avoir
داشتن |
aie, ayons, ayez (have, let’s have, have) |
être
بودن |
sois, soyons, soyez (be, let’s be, be) |
savoir
دانستن |
sache, sachons, sachez (know, let’s know, know) |
vouloir
خواستن |
veuille, veuillons, veuillez (be so kind as to…) |
اگر ضمیر قیدی y پس از واژه ای بیاید که با واکه ختم شود، برای ساده تر کردن تلفظ ، s را به فعل امری اضافه می کنیمو با صدای ز آنرا می خوانیم. مثال:
Vas-y!
برو!
توجه داشته باشید شکل امری دوم شخص مفرد در فعل s’en aller به صورت va-t-en است.
این بود ازمبحث حالت امری در زبان فرانسوی که امیدوارم به خوبی یاد گرفته باشید. اگر سوالی در این مورد دارید، از بخش نظرات همین صفحه بپرسید. راستی برای یادگیری کامل زبان فرانسوی، می توانید در کلاس های آموزش زبان فرانسوی فرالن شرکت کنید. اطلاعات کامل کلاس ها در صفحه این زبان در سایت وجود دارد.
دیدگاهتان را بنویسید