وجه التزامی در زبان آلمانی (Konjunktiv 1,2)

قطعا تا به حال هزاران بار برایتان پیش آمده است که بخواهید حرف و یا خبری را از کسی به شخص دیگری برسانید، گاهی اوقات ما جمله را به همان صورت به دیگری می‌رسانیم و گاهی اوقات ممکن آن را اندکی تغییر بدهیم، در کل به این عمل در گرامر آلمانی “نقل قول” می‌گوییم. با آموزش وجه التزامی در زبان آلمانی همراه فرالن باشید.

برای نقل قول دیگران دو راه وجود دارد:

نقل قول مستقیم
نقل قول غیر مستقیم

برای درک نقل قول مستقیم به این جمله دقت کنید: رضا گفت: “من سال آینده به دبیرستان میروم.”

همانطور که دیدید در نقل قول مستقیم، نقل قول دیگران به همان شکلی که گفته شده است، ظاهر شده است و جمله داخل یک “گیومه” قرار گرفته است.

حال به جمله ی بعدی دقت کنید: رضا گفت، که سال آینده به دبیرستان می‌رود.

این جمله نقل قول غیر مستقیم است، در واقع نقل محتوای پیام، برای اطلاع رسانی به مخاطب مورد توجه قرار گرفته است. همانطور که می‌بینید جمله (نقل قول) غیرمستقیم در گیومه قرار نگرفته است بر خلاف جمله ی اول.

نکات مهم:

نقل قول مستقیم، معمولا بعد از دو نقطه ی بیانی (:) و گیومه “…..” قرار می‌گیرد، بدون اینکه تغییری دستوری در آن صورت گیرد.
نقل قول غیر مستقیم، خود نوعی Konjunktiv است، که بعضی تغییرات دستوری را به خود می‌گیرد. مثل : میروم > می‌رود.

برای ساختن نقل قول غیر مستقیم Konjunktiv 1، ابتدا خاتمه ی مصدری “(e) n را حذف کرده، آنگاه پسوندهای متداول زیر را به ان اضافه می‌کنیم:

Fahren سفر کردن

fahr (e, est, e, en, et, en)

wir fahren	Ich fahre
ihr fahret	du fahrest
sie, Sie fahren	er, es, sie fahre

در التزامی 1، جز افعال “haben, sein” تقریبا همه ی افعال، باقاعده و به همین شکل صرف می‌شوند. به جدول زیر توجه کنید:

مقایسه ی صرفی افعال haben, sein, werden در التزامی 1

Haben (داشتن)

wir hätten	ich hätte
ihr habet	du habest
sie, Sie hätten	er, es, sie, man habe

sein (بودن)

wir seien	ich sei
ihr seiet	du seiest
sie, Sie seien	er, es, sie, man sei

werden (شدن)

wir würden	ich würde
ihr würdet	du werdest
sie, Sie würden	er, es, sie, man werde

اگر به جدول بالا دقت کنید متوجه می‌شوید که در بعضی افعال ممکن است شکل التزامی یک، با صرف زمان حال خبری Indikativ یکسان باشد، در این صورت برای نشان دادن شرطی آن،. از صرف التزامی 2 کمک میگیریم و آن را جایگزین دو حالت صرفی که به دلیل یکسان بودن خط خورده اند، قرار می‌دهیم.

به عنوان مثال فعل haben صرف شخص اول مفرد آن در زمان حال ساده خبری و التزامی 1 آن یکسان است یعنی habe است، چون یکسان است آن را حذف میکنیم و به جای آن صرف شخص اول التزامی 2 را استفاده می‌کنیم که hätte میباشد.

این قانون در اشخاص wir, sie, Sie نیز صدق می‌کند.

و یا در فعل werden، اول شخص مفرد هر دو صرف التزامی 1 و حال ساده خبری یکسان است یعنی (ich … werde) است که چون یکی است از صرف التزامی 2 استفاده می‌کنیم که (ich … würde) میباشد. همینطور برای ضمایر شخصی wir و sie, Sie هم همین قانون دلالت دارد.

لازم به ذکر است که نقل قول غیر مستقیم بیشتر در “سوم شخص مفرد و جمع” در افعال “haben و sein” و افعال کمکی “müssen, können, sollen, wollen” شکل می‌گیرد.

نکته ی بسیار مهم دیگر این است که در التزامی 1، دو زمان بیشتر وجود ندارد:

زمان حال
زمان گذشته، که در قالب “ماضی نقلی (Perfekt)” مطرح می‌شود.

اکنون به تفاوت ساختاری نقل قول ها با “dass Satz” توجه کنید:

Sie sagte: “Ich habe das Buch nicht gekauft”.

او گفت : “من آن کتاب را نخریده ام.” (نقل قول مستقیم)

Sie sagte, sie habe das Buch nicht gekauft.

او گفت، که آن کتاب را نخریده است. (نقل قول غیر مستقیم)

حال جمله ی فرعی با “dass ” را ببینید:

Sie sagte, dass sie das Buch nicht gekauft habe.

نکته: همانطور که دیدید در نقل قول غیر مستقیم از صرف التزامی 1 استفاده شد (habe) برای سوم شخص.

نکته: همانطور که میدانید در “dass Satz” فعل به آخر جمله منتقل می‌شود، پس habe به آخر جمله می‌رود.

مثال بعدی

Er sagte: “Ich bin nach Berlin gefahren.”

او گفت : “من به برلین سفر کرده ام.” (نقل قول مستقیم)

Er sagte, er sei nach Berlin gefahren.

او گفت، که به برلین سفر کرده است. (نقل قول غیر مستقیم)

Er sagte, dass er nach Berlin gefahren sei.

او گفت، که به برلین سفر کرده است. (جمله ی فرعی با dass)

معمولا جملات امری با افعال “mögen, müssen, sollen” در قالب نقل قول غیر مستقیم (Konjunktiv 1) بیان می‌شود و جمله های امری محترمانه و دوستانه بیشتر با “mögen” می‌آیند.

اگر بخواهیم روی فعل جمله با کلمات “bestimmt, unbedingt” تاکید کنیم، فعل های کمکی “müssen و sollen” را به کار میریم:

Er sagte mich: “Reg dicg bitte nicht so auf.”

او به من گفت:” دیگه اینقدر خودتو ناراحت نکن.” (نقل قول مستقیم)

Er bat mich,ich möge mich nicht aufregen.

او از من خواست، که خودم را اینقدر ناراحت نکنم. (نقل قول غیر مستقیم)

بیان تاکید با “müssen”

Er sagte: “Ruf mich unbedingt vorher an.”

او گفت :”حتما قبلا(قبلش) به من زنگ بزن.”(نقل قول مستقیم)

Ich müsse ihn vorher anrufen.

من باید پیشاپیش به او زنگ بزنم. (نقل قول غیر مستقیم)

در جملاتی که ضمیر پرسشی دارند، ضمیر پرسش نقش حرف ربط را بازی می‌کند و جمله ی فرعی می‌سازد:

Er sagte: “Wann kommst du in Frankfurt an?”

او گفت: “تو کی به فرانکفورت میرسی؟” (نقل قول مستقیم)

Er fragte mich, wann ich in Frankfurt a käme.

او از من پرسید، که کی به فرانکفورت میرسم. (نقل قول غیر مستقیم)

اگر جمله ضمیر پرسشی ندا‌شته باشد، حرف ربط (Ob به معنای که، آیا) را به کار می‌برند و جمله ی فرعی میسازند:

Er sagte: “Musst du heute arbeiten?”

او گفت: “تو مجبوری امروز کارشکنی؟” (مستقیم)

Er hat mich gefragt, ob ich heute arbeiten müsse.

او از من پرسید، که آیا مجبورم امروز کار کنم. ( نقل قول غیر مستقیم)

به نمونه های دیگری از صرف التزامی 1 توجه کنید:

1 Es gibt eine freie Stelle.

یه پست خالی وجود داره.

Ja, es gebe eine freie Stelle.

اره، باید یه پست خالی وجود داشته باشه.

2.Der Fahrer hat schon Erfahrung.

این راننده با تجربه است.

Ja, er habe schon Erfahrung.

اره، باید باتجربه باشه.

مرور دوباره قواعد کلی

نقل قول غیر مستقیم می‌تواند در قالب جمله ی ساده و یا مرکب بیاید.
در نقل قول غیر مستقیم، گوینده نقش گزارشگر را دارد، او چیزهایی که شنیده و دیده است را به اطلاع دیگران می‌رساند.
در وجه التزامی 1، دو زمان بیشتر وجود ندارد، یکی زمان حال و دیگری زمان گذشته، که در زمان گذشته در قالب ماضی نقلی مطرح می‌شود.
در التزامی 1، جز “haben, sein” همه ی افعال طبق قاعده صرف می‌شوند.
نقل قول غیرمستقیم در قالب Konjunktiv 1 مطرح می‌شود و در صورتی که صرف زمان حال با صرف التزامی 1 یکسان باشد، برای نشان دادن حالت التزام، از صرف التزامی 2 کمک می‌گیرند.

در ادامه صرف فعل دو فعل “kommen, sein” را در سه زمان حال، التزامی 1 و 2 خواهید دید.

Konjunktiv 2	Konjunktiv 1	Präsens
käme/wäre	komme/sei.	komme/bin.
Kämst/wärst	kommest/seiest.	kommst/bist.
käme/wäre	komme/sei.	kommt/ist.
kämen/wären	Kommen /seien.	kommen/sind.
kämt/wäret	kommet/seiet.	kommt/seid.
kämen/wären	kommen/seien.	kommen/sind.

گفتیم که بیان نقل قول غیر مستقیم، نوعی گزارشگری است، به همین دلیل، شما همیشه در مطبوعات و وسایل ارتباط جمعی کاربرد فراوان آن را حس میکنید. در ادامه چند تمرین آورده می‌شود.

مثال اول: به ساختار التزامی 1 (نقل قول غیر مستقیم، در قالب گزارش) توجه کنید:

Die Geschäftsleitung erklärte, sie könne den Mann unmöglich Weiterbeschäftigung. In einigen Abteilungen (seien) würden schon mehr Leute beschäftigt, als man dort brauche.

سرپرستی فروشگاه توضیح داد، که دیگر نمی‌تواند با ادامه ی کار او موافقت کند. اکنون در بعضی از بخش ها تعداد افراد شاغل از حد نیاز بیشتر است.

مثال دوم:

Das Gericht war jedoch der Meinung, der Packer könne ja umgeschult werden, und entschied deshalb, dass die Firma ihm freigewordene Stelle geben müsse.

به هر حال نظر دادگاه این بود، که کارگر بسته بند می‌تواند تغییر مهارت دهد، و رای دادگاه بر این قرار گرفت، که در صورت تغییر مهارت، شرکت موظف است پستی خالی را به او اختصاص دهد.

در مثال زیر ضمن مرور التزامی 1، به تغییرات ضمایر شخصی نیز توجه کنید.

روبرت برای والدینش نامه ای نوشته، تا آنها را از وضعیت تحصیلی و سکونت خود در شهر غریب آگاه کند و از نگرانی برهاند، غافل از اینکه مادرش مغرورانه و با آب و تاب از سیر تا پیاز نوشته هایش را برای همسایگان نقل می‌کند.

نقل قول مستقیم‌؛ روبرت (a)

نقل قول غیر مستقیم؛ مادرش (b)

1. a: Jetz bin ich zwei Wochen in München.

حالا دو هفته است من در مونیخ هستم.

b: Jetz sei er zwei Wochen in München.

حالا دو هفته است، او در مونیخ است.

2. a: Ich habe mit meinem Freund Hans ein Zimmer bei Familie Krüger.

من و دوستم هانس، اتاقی از خانواده ی کروگر اجاره کرده‌ایم.

b: Er habe mit seinem Freund Hans ein Zimmer bei Familie Krüger.

او با دوستش هانس، اتاقی از خانواده ی کروگر اجاره کرده است.

3. a: Morgens kann ich mit dem Fahrrad zur Universität fahren.

هر صبح من می‌توانم با دوچرخه به دانشگاه بروم.

b: Morgens könne er mit dem Fahrrad zur Universität fahren.

هر صبح او می‌تواند با دوچرخه به دانشگاه بره.

4. a: Der Weg, der durch einen Park führt, ist sehr schön.

راه میان گذر پارک، خیلی زیباست.

b: Der Weg, der durch einen Park führe, sei sehr schön.

راه میان گذر پارک باید خیلی زیبا باشه.

همانطور که دیدید ضمایر شخصی و صرف افعال در نقل قول مستقیم تغییر کرد. این نامه را شما بعد از مطالعه ی کل مقاله میتوانید ادامه دهید و از آن به عنوان تمرین بسیار مناسبی استفاده کنید. در صورت سوال داشتن میتوانید آن را در بخش نظرات همین مطلب از ما بپرسید، در اسرع وقت پاسخ داده خواهند شد. راستی فراموش نکنید که برای یادگیری کامل زبان آلمانی، می توانید در کلاس های آموزش زبان آلمانی فرالن شرکت کنید. اطلاعات کامل در صفحه این زبان در سایت وجود دارد.