دانلود کتاب TINTIN ET L'ALPH-ART - هرژه - تن تن و میلو

فهرست مقاله

عنوان: تن تن و هنر الفبا

TINTIN ET L’ALPH-ART

TINTIN ET L'ALPH-ART

توضیحات کتاب:

تن‌تن و هنر الفبا (به فرانسوی: Tintin et l’Alph-Art) که تن‌تن و هنر تازه نیز نامیده شده بیست و چهارمین و آخرین کتاب از مجموعهٔ کتاب‌های مصور ماجراهای تن‌تن و میلو است.با مرگ نابهنگام هرژه در سال ۱۹۸۳، آخرین کتاب وی با نام تن‌تن و هنر جدید نیمه تمام ماند. بر طبق وصیت هرژه، هیچ هنرمندی بعد از مرگ وی حق خلق داستان جدیدی از تن‌تن را نداشت و در حقیقت با مرگ وی مجموعه داستان‌های جذاب تن‌تن به پایان رسید.

اما تکلیف داستان نیمه کاره به کجا رسید؟ ۳ سال بعد و برای نخستین بار قسمتی از آن در سال ۱۹۸۶ به چاپ رسید. در سال ۲۰۰۴ و پس از هیجده سال نسخه کاملتری از آن که توسط دستیاران هرژه تکمیل شده بود توسط انتشارات کسترمن (Casterman) و بنیاد هرژه به چاپ رسید. با پایان این کتاب، مجموعه داستان‌های جذاب تن‌تن و میلو به پایان رسید و جای خود را در تاریخ داستان‌های کامیک به عنوان یکی از موفق‌ترین و پرطرفدارترین داستان‌های کامیک ثبت کرد.

Description du livre:

Tintin et Alph-Art (français: Tintin et l’alph-art) est le vingt-quatrième et dernier volume inachevé de “Les Aventures de Tintin, la série de bandes dessinées du dessinateur belge Hergé. Laissé incomplet à la mort d’Hergé, le manuscrit a été à titre posthume publié en 1986.

L’histoire tourne autour de la scène artistique moderne de Bruxelles, où le jeune reporter Tintin découvre qu’un marchand d’art local a été assassiné. Pensant plus loin, il Reflétant sa propre fascination pour l’art moderne, Hergé commença à travailler sur Tintin et Alph-Art en 1978. Cependant, il resta inachevé au moment de sa mort en mars 1983.

À ce stade, il se composait d’environ 150 pages de notes, de contours et de croquis dessinés au crayon – pas encore rendus dans le style de dessin de ligne claire de Hergé – sans aucune fin pour l’histoire. Le collègue d’Hergé, Bob de Moor, a proposé de terminer l’histoire pour publication, et bien que la veuve d’Hergé, Fanny Vlamynck, ait initialement accepté, elle a changé sa décision, citant le fait que son défunt mari n’avait voulu que personne d’autre continue Les Aventures de Tintin. Une sélection des notes originales ont été rassemblées et publiées sous forme de livre par Casterman en 1986.

Depuis, plusieurs autres caricaturistes, comme Yves Rodier, ont produit leurs propres versions finies et non autorisées de l’histoire. La réception critique de l’œuvre a été mitigée; certains commentateurs des Aventures de Tintin ont cru que Tintin et Alph-Art auraient été une amélioration par rapport à une grande partie des travaux ultérieurs d’Hergé, tandis que d’autres ont qualifié cela de vœu pieux.

Book description:

Tintin and Alph-Art (French: Tintin et l’alph-art) is the unfinished twenty-fourth and final volume of “The Adventures of Tintin, the comics series by Belgian cartoonist Hergé. Left incomplete on Hergé’s death, the manuscript was posthumously published in 1986.

The story revolves around Brussels’ modern art scene, where the young reporter Tintin discovers that a local art dealer has been murdered. Investigating further, he Reflecting his own fascination for modern art, Hergé began work on Tintin and Alph-Art in 1978. However, it was left unfinished at the time of his death in March 1983.

At this point it consisted of around 150 pages of pencil-drawn notes, outlines and sketches – not yet rendered in Hergé’s trademark ligne claire drawing style – with no ending having been devised for the story. Hergé’s colleague Bob de Moor offered to complete the story for publication, and while Hergé’s widow Fanny Vlamynck initially agreed, she changed her decision, citing the fact that her late husband had not wanted anyone else to continue The Adventures of Tintin. A selection of the original notes were collected together and published in book form by Casterman in 1986.

Since that point, several other cartoonists, such as Yves Rodier, have produced their own finished, unauthorized versions of the story. Critical reception of the work has been mixed; some commentators on The Adventures of Tintin have believed that Tintin and Alph-Art would have been an improvement over much of Hergé’s later work, while others have characterized this as wishful thinking.