افعال کمکی در زبان ایتالیایی
همانطور که از نامشان پیداست، کار این این افعال کمک به شناسایی بازه زمانی مورد نظر است. این افعال با فعل های دیگر همراه می شوند و به ما می گویند که چه اتفاقی تا به حال رخ داده است.
افعال کمکی در زبان ایتالیایی، سه فعل essere, avere و stare هستند که بسیار پرکاربرد هستند، هم می توانند به تنهایی و مانند فعل اصلی و هم با بازه های زمانی ترکیبی می آیند در حالت کمکی می آیند.
Essere را در زبان فارسی ‘بودن’ و در انگلیسی ‘to be ‘ ترجمه می کنیم و avere را ‘داشتن’ و در انگلیسی ‘to have’ و جالب است بدانید stare هم نوعی ‘بودن’ است ولی به مراتب در زبان ایتالیایی از essere کم کاربرد تر است و در زبان فارسی و انگلیسی معادل دقیقی ندارد.
از stare بیشتر در بازه های استمراری (مخصوصا مضارع و ماضی استمراری) استفاده می کنیم.
اما باید بدانید که معانی بالا، معانی این افعال در حالت اصلی است و در حالت کمکی این سه فعل اصلا معانی ندارند و ترجمه نمی شوند و نقش کمکی را دارند.
مثال برای افعال با معنی اصلی:
Laura è una studentessa.
Laura is a student.
لاورا دانشجو است.
Laura ha un amico, Giorgio.
Laura has a friend, Giorgio.
لاورا دوستی به نام جورجیو دارد.
چه زمانی دقیقا از افعال کمکی استفاده می کنیم؟
همانطور که قبلا و بالاتر هم در این مقاله اشاره کردیم، از افعال کمکی در بازه های زمانی ترکیبی نظیر، حال استمراری، گذشته ساده، ماضی بعید، آینده کامل و … استفاده می کنیم.
البته زمانهای تخصصی و کم کاربردتر دیگری هم نظیر حالت التزامی گذشته وجود دارد که از افعال کمکی بهره می گیرد ولی انواع گدشته های ذکر شده بالا، معروف ترین آنها هستند.
اکنون به مثال برای حالت کمکی این افعال در بازه زمانی passato prossimo ‘ماضی نقلی’ دقت کنید:
Laura ha comprato un biglietto online.
Laura bought a ticket online.
لاورا بلیط انلاین خریداری کرده است.
Anche Giorgio ha comprato un biglietto online.
Also, Giorgio bought a ticket online.
جورجیو هم، بلیط آنلاین خریده است.
Loro non hanno dovuto aspettare in fila.
They didn’t have to wait in line.
مجبور نبودند در صف بایستند.
Che cosa avete fatto questa mattina?
What did you do this morning?
امروز صبح چه کار کردید؟
Noi siamo partiti dal dormitorio alle 8 per andare al museo.
We left the dormitory at 8 to go to the museum.
ساعت 8 خوابگاه را ترک کردیم و به موزه رفتیم.
E poi, siamo andati al bar per un espresso e un cornetto.
And then we went to the bar for an espresso and a croissant.
و سپس برای خوردن اسپرسو و کیک کروسانت به بار رفتیم.
خب همانطور که در جملات بالا می بینید از هر دو فعل کمکی avere و essere در گذشته استفاده شده است.
اگر مقاله های انواع گذشته ها در زبان ایتالیایی را در همین سایت فرالن مطالعه کرده باشید، پیشاپیش می دانید در زبان ایتالیایی پدیده ساختاری و گرامری وجود دارد که افعال حرکتی و غیر حرکتی نام دارد.
با افعال غیر حرکتی در گذشته ساده و ماضی بعید، باید avere و با افعال حرکتی essere را بیاوریم.
تعداد حرکتی ها (بیانگر جا به جایی از یک نقطه به نقطه دیگرند) بسیار محدود است و توصیه می کنیم لیست آنها را یاد بگیرید و غیر از آنها تمام افعال دیگر غیر حرکتی محسوب می شوند.
نکته: برای درک بهتر کاربرد افعال کمکی در ماضی نقلی و بعید، شدیدا توصیه می کنیم مقاله آنها را جداگانه مطالعه کنید.
مثال های بیشتر:
E quando siete arrivati al museo?
And when did you arrive at the museum?
کی به موزه رسیدید؟
Le ragazze sono arrivate alle 9. E i ragazzi sono arrivati alle 9:30. Ma la fila era lunga. Allora, siamo entrati tutti alle 10.
The girls arrived at 9. And the boys arrived at 9:30. But the line was long. So, we all entered at 10.
دختر ها، ساعت 9 رسیدند و پسر ها ساعت 9:30 اما صف بسیار طولانی بود. لذا ساعت 10 وارد شدیم.
حالت و ساختار دیگر که افعال کمکی در آنها بسیار پر کاربرد است، ساختار انعکاسی یا riflessivo در گذشته است که همیشه با essere می آید:
C’e molto da vedere al museo. Le ragazze si sono alzate presto.
There’s a lot to see at the museum. The girls woke up early. (feminine plural)
چیز های زیادی در موزه برای دیدن وجود دارد، دختر ها زود از خواب پا شدند.
Ma i ragazzi si sono alzati più tardi.
But the boys woke up later. (masculine plural)
اما پسر ها دیرتر بیدار شدند.
اما اکنون می خواهیم. سراغ کاربرد stare در بازه های استمراری برویم.
Laura sta scrivendo un SMS a Giorgio.
Laura is writing a text message to Giorgio.
لاورا دارد برای جورجیو پیغام می نویسد.
Giorgio sta aspettando un SMS da Laura.
Giorgio is waiting for a text from Laura.
جورجیو منتظر پیغام از طرف لاورا است.
در هر دو مثال بالا stare فعلی کمکی محسوب می شود که در زبان ایتالیایی، برای بیان کارهای استمراری، کاربرد فراوانی دارد.
اما شاید برایتان سوال باشد ان پایانه های -ando و -endo چه چیزی هستند و آنجا چه کار می کنند؟
در جواب باید بگوییم این پایانه های اسم مصدری (gerundio) هستند که در پایانه افعال are- (به شکل ando) و ere- و ire- (به شکل endo) می آیند و جملات را استمراری می کنند و از ملزومات ساختار های استمراری هستند.
جالب است بدانید اگر همین stare را به صورت imperfetto صرف کنید (stavo, stavi, stava, stavamo, stavate, stavano) و در جمله با همان پایانه های فعلی ando و endo قرار دهید، به ساختار و بازه زمانی محبوب و توصیفی گذشته استمراری می رسید.
Stavo guardando “La Nascita di Venere” quando gli altri studenti sono arrivati al museo.
I was looking at “The Birth of Venus” when the other students arrived at the museum.
داشتم به مجسمه، تولد ونوس نگاه می کردم که دانشجویان دیگری وارد موزه شدند.
Laura e Giorgio stavano guardando “La Nascita di Venere” quando gli altri studenti sono arrivati.
Laura and Giorgio were looking at “The Birth of Venus” when the other students arrived.
لاورا و جورجیو داشتند به مجسمه ونوس نگاه می کردند که دانش جویان دیگری وارد موزه شدند.
همانطور که می بینید، از ساختار ماضی استمراری برای بیان کار عملی در گذشته استفاده می کنیم که توسط کار دیگری ممکن است قطع شده باشد.
مثال بیشتر:
Noi stavamo guardando “L’Annunciazione di Da Vinci” quando Giorgio ha detto «Che bel dipinto!».
We were looking at “The Annunciation” of Da Vinci when Giorgio said “What a beautiful painting!”
داشتیم بشارت جبرئیل به مریم اثر داوینچی را نگاه می کردیم که جورجیو گفت، چه اثر زیبایی.
این بود از مبحث افعال کمکی در زبان ایتالیایی که امیدوارم به خوبی یاد گرفته باشید. اگر سوالی در این موضوع دارید، حتما از بخش نظرات همین صفحه مطرح کنید تا پاسخ دهیم. همچنین می توانید در کلاس های آموزش زبان ایتالیایی فرالن شرکت کنید تا به این زبان شیرین به طور کامل مسلط شوید. اطلاعات بیشتر کلاس ها، در صفحه این زبان در سایت وجود دارد.
دیدگاهتان را بنویسید