کاربرد و جایگاه صفات در زبان اسپانیایی
اگر مقاله انواع صفات را در سایت ما که اولین مقاله از همین دسته محسوب می شود را مطالعه کرده باشید، شاید حال از خود بپرسید خب کاربرد آنها چگونه است و در کجای جمله ظاهر می شوند؟ جواب به این سوال در این مقاله نهفته است. پس تا انتها با ما همراه باشید.
در زبان اسپانیایی دقیقا مانند زبان فارسی و برعکس زبان انگلیسی در اکثر موارد و ساختار کلی صفت بعد از اسم می آید و این تشبیه زبانی به ما کمک فراوانی در یادگیری این مبحث می کند:
Casa grande
خانه بزرگ
Chica bonita
دختر بچه زیبا
Al cachorrito marrón le gusta a comer salchichas picantes.
توله سگ قهوه ای دوست دارد سوسیس تند بخورد.
Mi computadora portable está vieja.
کامپیوتر پرتابلم قدیمی شده است.
Me gustan gorras escocesas con purpurina plateada.
کلاه های متقاطع با پولکی های نقره ای را دوست دارم.
همانطور که در مثال های بالا می بینید همه صفات بعد از اسم خود در جمله آمده اند.
در بعضی از موارد، صفات قبل از اسم هم می آیند که آنها عبارتند از:
1) قبل از اسامی خاص:
El creativo Jorge Gutierrez se especializa en películas animadas.
خورخه گوتیرز خلاق متخصص در ساخت انیمیشن است.
El árido y frío Plutón ya no es una planeta.
پلوتو سرد و بی اب و علف دیگر سیاره محسوب نمی شود.
نکته: ویژگی ها و شاخصه های ذاتی اسامی و صفاتی که مشخصا برای یک چیز خاص محسوب می شوند باید حتما قبل از اسم بیایند. برای مثال برف همیشه سفید است، آب همیشه خیس است و آسمان همیشه آبی است.
و یا در موارد دیگر حتی اگر صفتی را برای اسم خاصی هم در نظر بگیریم باز باید حتما قبل از آن بیاید.
La brillante estrella es conocida como Sirius o “la estrella del perro.”
ستاره درخشان سیریوس با ستاره سگی نامیده می شود.
El travieso perro del cuento se comió la tarea importante.
سگ بازیگوش داستان تکلیف مهمی را بلعید.
2) حالت دیگر که کمی چالشی تر است، در زبان اسپانیایی جا به جایی و تغییر جای صفات در جمله می تواند معنا را کامل عوض کند.
معروف ترین صفاتی که این حالت برایشان به معنی تغییر معنی در جمله است عبارتند از grande, nuevo, viejo ,pobre, mismo, bueno, malo, proprio, único و primero.
اکنون به تفاوت معنایی هر مورد دقت کنید.
از صفت grande شروع می کنیم که اگر قبل از اسم بیاید معنی “مهم و عالی” و اگر بعد از اسم بیاید معنی”بزرگ” را می دهد.
Él es un gran amigo.
او دوست عالی محسوب می شود.
La casa es grande.
خانه بزرگ است.
صفت بعدی Nuevo است که قبل از اسم معنی “جدید” و بعد از اسم معنی “جدیدا یا اخیرا” را می دهد.
Tengo un nuevo coche.
ماشین جدیدی دارم.
He comprado un coche nuevo.
جدیدا ماشین خریده ام.
صفت بعدی Viejo است که قبل از اسم معنی “قبلی” و بعد از آن معنی “قدیمی” را می دهد.
Mi viejo jefe era muy exigente.
رئیس قبلی ام خیلی سخت گیر بود.
Mi abuela tiene un gato viejo.
پدربزگم گربه پیری دارد.
صفت Pobre قبل از اسم معنی “بیچاره و طفلکی” و بعد از آن معنی “فقیر” را می دهد.
El pobre hombre no tiene trabajo.
مرد بیچاره کار ندارد.
La familia vive en una casa muy pobre.
خانواده در خانه درب و داغانی (فقیر نشین) زندگی می کند.
صفت mismo قبل از اسم معنی “دقیق و یکسان” و بعد از اسم معنی “خودم/خودش/خودت” را می دهد.
Necesito el mismo vestido que llevé ayer.
همان لباسی که دیروز تنم بود را نیاز دارم.
Ella lo hizo ella misma.
او خودش آن کار را انجام داد.
صفت Bueno قبل از اسم معنی “مهربان و سخاوتمند” و بعد از اسم معنی “خوب” را می دهد.
Él es un buen hombre.
او مرد مهربانی است.
Es un doctor muy bueno.
او دکتر خوبی است.
صفت Malo قبل از اسم معنی “بد، شیطانی و بدیمن” و بعد از اسم معنی “بد و با بی کیفیت” را می دهد.
Es un malo hombre.
او مرد بدذاتی است.
Tengo un ojo malo.
چشمانم بد می بینند.
صفت Propio قبل از اسم معنی “برای خود شخص” و بعد از اسم معنی “مناسب” را می دهد.
Tengo mi propio coche.
ماشین شخصی (خودم) را دارم.
Es el lugar propio para celebrar una boda.
مکان مناسبی برای برگزاری مراسم عروسی است.
صفت Único قبل از اسم معنی “فقط و تنها” و بعد از اسم معنی “خاص و منحصر به فرد” را می دهد.
Este es el único libro que tengo.
این تنها کتابی است که دارم.
Compró la pintura única.
او نقاشی منحصر به فرد را خرید.
صفت Primero قبل از اسم معنی “اول” و بعد از اسم معنی “اصلی” را می دهد.
Él es el primer hombre en llegar.
او اولین فردی بود که رسید.
La razón primera es el dinero.
دلیل اصلی پول بود.
3) مورد بعدی می توان به صفات ملکی اشاره کرد که بیانگر مالکیت هستند. از این رو در زبان اسپانیایی باید آنها را قبل از اسم همیشه آورد.
Su pelo es muy bonito.
موهایش زیبا هستند.
4) حالت بعدی ضمایر اشاره هستند که به دور و نزدیک اساره دارند و آنها هم همیشه قبل از اسم می آیند.
Esta casa es muy cara.
این خانه خیلی گران است.
5) حالت بعدی تخصیص گر ها هستند که معنی را شرح بیشتر می کنند و معروف ترین آنها که قطعا بارها و بارها دیده اید حروف تعریف معین و نامعین (el, la, los, las)(un, una, unos, unas) هستند که بسیار پر کاربردند و قبل از اسامی می آیند.
Me gusta las manzanas verdes.
سیب های سبز را دوست دارم.
Quiere un vaso de agua.
او یک لیوان آب می خواهد.
6) حالت بعدی اعداد هستند که بیانگر رقم و مقدار چیزی هستند.
Mi hermana tiene cuatro mascotas.
خواهرم چهار حیوان خانگی دارد.
این بود از مبحث کاربرد و جایگاه صفات در زبان اسپانیایی که امیدوارم به خوبی یاد گرفته باشید. اگر سوالی در این مورد دارید، حتما از بخش نظرات همین مطلب بپرسید. برای یادگیری کامل زبان اسپانیایی نیز می توانید در کلاس های آموزش زبان اسپانیایی فرالن شرکت کنید. برای اطلاعات بیشتر صفحه زبان اسپانیایی را ببینید.
دیدگاهتان را بنویسید